Na današnji dan 1227. umro je prvi srpski kralj Stefan Nemanjić Prvovjenčani
1 min read
Stefan Prvovjenčani je bio drugi sin velikog župana Stefana Nemanje, rodonačelnika dinastije Nemanjića i njegove žene Ane. Bio je mlađi brat Vukana Nemanjića, vladara Zete, a stariji brat Rastka Nemanjića, Svetoga Save, osnivača autonomne Srpske arhiepiskopije.
Posle srpskog poraza u bici na Moravi 1190. i nemoći Vizantije da Srbiji nametne nepovoljan mir i odricanje od teritorija, utvrđen je brak između Stefana i Evdokije, sinovice vizantijskog cara Isaka II Anđela.
Na Državnom saboru kod Petrove crkve u Rasu 1196. Stefan Nemanja se odrekao prestola, ostavljajući ga srednjem sinu Stefanu, a sam se zamonašio. Stariji sin Vukan je postao knez Duklje, dok se mlađi, Rastko, još ranije zamonašio i uzeo ime Sava.
Vukan je sebe proglasio za kralja Duklje (titula koju su nosili stari dukljanski vladari počevši od 1077), Dalmacije, Trebinja, Toplice i Hvosna (Metohije).
Sveti Sava je ovjenčao (krunisao) Stefana za kralja 4. januara 1217. godine u manastiru Žiča zbog čega je poznat i kao Stefan Prvovjenčani.
Papska kruna je predstavljala međunarodno pravno priznanje Srbije kao nezavisne države. Dvije godine kasnije, Sava Nemanjić je uspio da od patrijarha u Nikeji izdejstvuje autokefalnost Srpske pravoslavne crkve, pa je Raška stekla još jedno veliko priznanje.
Stefan Prvovjenčani je umro 24. septembra 1228. Neposredno prije smrti zamonašio se i uzeo ime Simon.
Prvobitno je bio sahranjen u manastiru Studenici, a posle toga u svojoj zadužbini, manastiru Žiči.
Njegove mošti su prenošene petnaestak puta, od toga tri prenosa su bila u vrijeme Karađorđa: Prvi je bio u vrijeme Kočine krajine, drugi prenos bio je u proljeće 1806. kad je Studenica popaljena i bila privremeno napuštena, kada su mošti smještene u manastir Vraćevšnicu. Treći prenos bio je pred sam kraj ustanka 1813. kada su mošti sklonjene u manastir Fenek.
Stefana je na prestolu naslijedio najstariji sin Stefan Radoslav.
Stefan Prvovenčani je podigao manastir Žiču, a takođe je napisao „Žitije Svetog Simeona“, biografiju svog oca Stefana Nemanje.
Dragi portalu, imam ljucku i moralnu obavezu da VAS ispravim u necemu sto ste pogresno napisali, najvjerovatnije u neznanju! Stefan Nemanjic nije prvi Srbski kralj! Prije njega Srbi su imali vise od sto-cetrdeset kraljeva! Posto smo i VI i ja ucili pogresnu istoriju srbskog naroda,
onu becko-berlinsku i vatikansku, bilo bi vrijeme da se ispravi ta nepravda ucinjena prema nasem narodu a po naredjenju Vatikana,Austrije i Njemacke!
1878 godine je na Berlinskom kongresu izvrsena falsifikacija srbske istorije (sa kojom bi se ponosio svaki srbin), bukvalno je oteta,zabranjena i sakrivena prava srbska istorija a umjesto nje nametnuta nam lazna, krivotvorena, vatikanska istorija koju smo ucili i ucimo i dan danas sa jos dodatnim krivotvorenim dodatcima! Za vrijeme vladavine Obrenovica,Srbskome narodu je ucinjena najgora nepravda od njegovog postanka!
Ako vas intetesuje o cemu pricam potrazite malo na intetnetu,to vam bar nije tesko,cinjenice o ovim mojim navodima pa provjerite!!@
Potrazite poznata imena nasih istoricara koji su zabranjeni,i protjerani sa nasih sveucilista!!
Pokojni Milos Milojevic-istoricar ,pok.
Simo Lukin Lazic, Djordje Jankovic -istoricar, Jovan Ristic,takodje istoricar, i jos mnogo upokojenih istoricara cija istina polako isplivava na vidjelo!!!
Od zivih predavaca Zabranjene srbske istorije navescu vam nekoliko imena koja su takodje dostupna na intetnetu! : Pr.Jovan Deretic, pr. Srboljub Zivanovic,(istoricar i arheolog),
Ivo Vukcevic( crnogorski istoricar rodjen u Ametici), Radonja Bozovic takodje iz Crne Gore,
Radovan Damjanovic i jos mnogi drugi!!! Molim vas da pomognete srbskome rodu i marodu da
uz vasu pomoc sazna vise o tome!!!Unaprijed zahvalna!!!
Dobro je što bar neko medijski prati istoriju Srba.
Svi oće da je zatru i zaborave.
Bravo!