Mitropolit Amfilohije: Progon SPC posledica neznanja i predrasuda
1 min read
Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije kazao je da je progon Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori i njenog sveštenstva posledica neznanja i predrasuda o tome šta je ustvari Crkva.
„Progon Pravoslavne crkve srpske u Crnoj Gori i njenog sveštenstva, posledica je neznanja i predrasuda o tome šta je ustvari Crkva, naslijeđenih nekima od crnogorskih vlastodržaca od prethodne ateističko-brozovske ideologije. Pri tome, nosioci tog ideološkog koncepta, namjesto da organizuju današnju Crnu Goru po uzoru na Kraljevinu Crnu Goru i na savremene evropske države (posebno što se tiče odnosa Crkve i države), oni je temelje na davno prevaziđenom konceptu plemensko-rodovske zajednice“, kazao je mitropolit u intervjuu za „Politiku“.
Prema njegovim riječima, tvorci nove avnojevske sužene Crne Gore htjeli bi da Crkvu podrede svojim ideološkim interesima.
„S obzirom na to da je Mitropolija crnogorska, brdska i skenderijska Petrovićevskog vremena stvarala državu Crnu Goru u cilju oslobođenja sveukupnog srpskog etnosa i Balkana, tvorci nove avnojevske sužene Crne Gore, htjeli bi da Crkvu stave u funkciju svog tribalnog koncepta države i plemensko-partijskog etatizma i da je podrede svojim ideološkim interesima. Nadati se da je to tranziciona bolest plaćanja danka marksističko-titoističkom vaspitanju i nasleđu crnogorskih sekretara SKOJ-a i kumrovačkih đaka, „dopingovanog” plemenskim crnogorstvom, jedinstvenim takve vrste u modernoj Evropi“, kazao je mitropolit Amfilohije.
Vratiti Kosmet iz Brisela u UN
Mitropolit se osvrnuo i na godišnjicu donošenja Briselskog sporazuma, ocijenivši da je „muratovska otomanska tiranija na Kosovu povampirena i zapečaćena natovskim bombardovanjem“.
„Danas je ponovo aktuelna, možda više nego ikada, proročka Njegoševa riječ: „O Kosovo grdno sudilište, nasred tebe Sodom zapušio.” Ali i ona druga Lovćenskog Tajnovidca: „Nadanje se naše zakopalo, na Kosovo u jednu grobnicu.” U naše dane je muratovska otomanska tiranija na Kosovu povampirena i zapečaćena natovskim bombardovanjem. Briselski sporazum ide u pravcu prinudnog ozvaničenja od strane Srbije tog zapečaćenja. Bilo bi dobro da oni koji idu na podvorenje i razgovore u Brisel, pri svakom odlasku prođu kroz ranjenu NATO bombama Knez Miloševu ulicu i da se prisjete makar godišnjice 6. aprila 1941. godine“, kazao je on.
On je kazao da bi nova vlada Aleksandra Vučića trebala da problem Kosova i Metohije iz Brisela vrati u Ujedinjene nacije.
„Prethodna Vlada Srbije je „legla na rudu” natovske i eštonovske Evrope. Narod i Crkva ne gube nadu da će nova vlada vratiti Kosovo i Metohiju iz Brisela u Ujedinjene nacije, čija je cjelovita Srbija članica sa Kosovom i Metohijom, njenom žilom kucavicom, i da će očuvati svoj svenarodno potvrđeni Ustav, garant cjelovitosti Srbije“, kazao je mitropolit.
Jesi li siguran, Đukiću, da vladika ništa ne prodaje i da se SPC u CG ne bavi zarađivanjem para?
Pa tu je pravi zlatni rudnik đe se obrću milioni eura čisto i neoporezovano!
A inače imam utisak da si bolesno ogorčen čovjek pa ne možeš da se držiš jedne teme no skačeš sa privatizacija preduzeća na „nepostojeći jezik“ i dodata slova, pa autokefalnu crkvu, pa na omladinu koja gađa kamenjem manastir na Cetinju ( A recimo nije ti bilo odvratno Arkanovo prisustvo sa komplet naopružanjem u tom manastiru!) i da ne nabrajam jer stvarno prećeruješ . Nije to zdravo, razboljećeš se. Smiri se!
Trne,
Vidite, ja se potpisujem svojim imenom i prezimenom, ljudi koji me znaju ovo čitaju. Vi, s druge strane, imate „bockav“ pseudonim. Ko je od nas „bolesno ogorčen čovjek“? Ja nisam psihijatar, pa Vam ne bih uspostavljao dijagnozu.
Mislim da ste temu „jel se ko tu zaposlio ili se nešto proizvelo što se može prodat i od toga živjet“ – Vi nametnuli, a ja prihvatio. Režim je trebao da „tu nekog zaposli“, e da bi se „nešto proizvelo“, a ne monasi, pa ni vladika lično. Jesu li privatizovali svu CG industriju, na način da nje više nema,ili nisu? Ako je Vama to pitanje nebitno, meni jeste! Vi mislite da sam zbog toga što mi nedostaje pravo „nikšićko pivo“, a ne pije mi se ovaj kiselkasti bućkuriš, koji se prodaje umesto piva, ja „blesno ogorčen čovjek“? Jesam protivan politici da se prodaje „dukljanska magla“ umesto proizvoda industrije i prave autokefalne crkve, umesto fabrika,ali to nikada nisam krio, pa ni sada! je li vas to mnogo sekira? Eto, nikada nisam „bio za današnjicu“, ni onu raniju, samoupravnu (doduše ona je bila bolja od ove), pa ni za ovu kleptokratsku današnjicu, , što postoji sada. Vi jeste, pa sad uživate, neka vam je alal!
Pitate me da li mi je odvratno što je pokojni Arkan dolazio na svoje Cetinje? Ne, nije, ja nisam Cetinjanin, ne petljam se u cetinjska posla, a ako je njima njihov zemljak (rodom iz Rijeke crnojevića) Arkan smetao, trebali su da mu se otvoreno suprostave tada, a ne da kao Vi, za mrtvim lavom sada pričaju. Meni lično, odvratno mi je kad stariji mladićima daju kamenčine u ruku i šalju ih da gađu svetinje. To je meni isto kao što bi Vama bilo da seneko baci kršom na Komitet, razumite me! Odvratno mi je kada naoružani policajci u uniformi pajserom obijaju vrata seoskih crkava, kao lopovi, da bi omogućili besprizorniku da pogani crkvu i time naprave incident i zavade građane (a pri tom nestane novac sa celivne ikone te crkve, a ne zna se da li je pare lapio policajac ili lično raspop). A dva inovativna slova „čirgilice“ mi nisu odvratna, samo su mi blesava! To ne uzimam za ozbiljnu stvar, urađenu od pametnih ljudi, nego onako…
@Trne,
Vladika nije ministar privrede, pa da „otvara pogone“, nije ni privatnik, pa da „privatizuje“ „Radoje Dakić“ ili „Marko Radović“, kao neki, nakon čega su, je li, potekli med i mleko i „zaposlili se ljudi“. Svojom voljom je vladika otišao svojedobno u manastir i tamo se bavi drugim stvarima, a ne „prodajom“ koja je jedino vama na pameti. To je njegovo pravo i to mu niko ne može oduzeti. Neko je išao u SK i Komitet po mišljenje, poput Vaših istomišljenika, a poneko i u manastir. Vladika radi svoj posao najbolje kako zna, nije imao nameru da „nešto proizvede“ i „proda“, ali rezultate ima, samo što se oni Vama ne sviđaju. S druge strane, oni koje Vi podržavate, a čiji je posao bio da stvaraju uslove da se „nešto proizvede“ i „proda“, umesto toga su osnivali tzv. „autokefalne crkve“, organizovali upade u seoske hramove, slali omladinu da kamenjem gađe Manastir na Cetinju, pisali pamflete u CKL“, izmišljali nepostojeći jezik, dodavali slova abesedi, „proizvodili“ zavade u narodu, „prodavali“ zemlju NATO paktu… Ako je Vama sada dobro (iskreno se nadam), ako Vi i Vaši imate posao i imate „nešto za prodaju“, za to Vam nije ni kriv ni zaslužan vladika, nego Vaši idoli! „Crkva je odvojena od države“!
Kameni temeljci svakog , pa i našeg naroda su pomesna Crkva i država sa svojim institucijama . Sve verske sekte , bez obzira na kome se verskom učenju utemeljavaju , imaju univerzalni karakter i mondijalističke pretenzije . Njihovi međusobni odnosi su saveznički u odnosu na državu i Crkvu koje se doživljavaju kao glavne prepreke na putu ostvarenja sketaških pretenzija , usmerenih ka uspostavljanju neograničene moći i potpune kontrole nad novčanom masom , teritorijama i stanovništvom .
Na žalost , državaCrna Gora nema zakona koji bi pravno definisao versku materiju . Svaki pokušaj da se ova oblast reguliše zakonom slama se pred otporom samoproklamovanih demokrata koji se kriju iza borbe za zaštitu ljudskih prava . Prema mišljenju ove odrođeni od narode elite pravo na veroispovest ne treba ograničavati zakonom , već ga treba izvoditi direktno iz Ustava . Pozivati se na Ustav i njegov opšte – pravni karakter kao na supstituciju zakona je , u najmanju ruku , neozbiljno i pravno neodrživo . U ustavima svih zemalja pravo na život je neprikosnoveno ljudsko pravo , dok je pravo na veroispovest garantovano . Pa ipak , u zemljama u kojima postoji smrtna kazna , čak i to neprikosnoveno pravo na život biva zakonom ograničeno .
Đakon Andrej Kurajev , profesor Pravoslavno – filosofskog fakulteta u Moskvi i član konsultativne komisije Dume za verska pitanja predložio je rešenje slično onom koje razmatra ruski parlament . Kada bi se primenio njegov predlog , sve verske zajednice na teritoriji državeCrne Gore bile bi podeljene na četiri grupe , shodno odnosu države prema njima , ali i verskih zajednica prema interesima države ..
U prvoj grupi bi bila Srpska Pravoslavna Crkva , kao tradicionalni čuvar verskih osećanja srpskog crnogorskog naroda , sa kojom bi država trebala ima odnos saradnje na obostranu korist i na korist naroda .
Drugu grupu bi sačinjavale tradicionalne vere na evropskim prostorima : Rimo – katolička crkva , i muslimanska verska zajednica , treće neke manje zajednice kao jevrejska,i možda još neke koje će nastati kada se uđe u EU . Prema ovim verskim zajednicama državama ima tolerantan odos , a samo izuzetno odnos saradnje kada to odgovara bitnim državnim interesima .
U treću grupu bi bile svrstane one pseudohrišćanske sekte kojima država ne priznaje status verskih zajednica , već tretira kao organizacije koje štete državnim interesima , pa prema tome i interesima naroda ( Jehovini svedoci , adventisti , pentakostalci , itd )
Četvrta grupa bi objedinila verske sekte , guru – pokrete i psiho organizacije koje su zbog verskog terorizma i kriminala zakonom zabranjene .
Razmišljanje jednog PSIHIJATRA
Da si ovo napisao na kineskom jeziku možda bih te malo i razumio! Ovako, važno je da ti sam sebe razumiješ a za druge nije bitno. I inače vjera i razum (nauka) jedno drugo isključuju. Kod vjere sve što je nejasno i nerazumljivo objašnjava se da je to dato tako od Boga a kod nauke moraš da pokažeš dokaze!
1 Jedinstvo Crkve sledi neophodno iz jedinstva Božjeg, jer Crkva nije mnoštvo lica u njihovoj ličnoj podvojenosti, već jedinstvo Božje blagodati, koja živi u mnoštvu razumnih stvorenja. Blagodat se daje i neposlušnima, koji se ne koriste njome ( zakopavaju talant ), no oni nisu u Crkvi. -Jedinstvo Crkve nije prividno, nije figurativno, već istinsko i bitno, kao jedinstvo mnogobrojnih članova u živom telu.
Crkva je jedna, bez obzira na vidljivo njeno deljenje za čoveka koji živi na zemlji. -Samo se u odnosu prema čoveku može priznavati deljenje Crkve na vidljivu i nevidljivu; a njeno je jedinstvo istinito i bezuslovno.
Onaj koji živi na zemlji, onaj koji je završio svoj zemaljski put, onaj koji nije stvoren za zemaljski put ( kao anđeli), onaj koji još nije počeo zemaljski put (buduća pokoljenja), svi su sjedinjeni u jednoj Crkvi – u jednoj blagodati Božjoj: jer stvorenje Božje koje se još nije javilo u život za Boga je očigledno, i Bog čuje molitve i zna veru onoga, koga On još nije pozvao iz nebića u biće. A Crkva, telo Hristovo, projavljuje se i ispunjuje u vremenu, ne menjajući svoje bitno jedinstvo i svoj unutrašnji, blagodatni život. Prema tome, kada se govori „Crkva vidljiva i nevidljiva“, govori se samo u odnosu prema čoveku.
2. Crkva vidljiva ili zemaljska živi u potpunoj zajednici i jedinstvu sa celim telom crkvenim, čija je glava Hristos. U njoj obitava Hristos i blagodat Duha Svetoga u svoj svojoj životnoj punoći ali ne u punoći svojih projava, jer tvori i zna ne potpuno, nego koliko je Bogu ugodno.
Kako zemaljska i vidljiva Crkva nije još punoća i završetak cele Crkve, koji će se po Gospodnjem određenju javiti pri konačnom sudu svih stvorenja, to ona tvori i zna samo u svojim granicama, ne sudeći ostalom ljudstvu i samo smatra za odlučene, tj. za nepripadajuće njoj one koji se od nje sami odvajaju. A ostalo ljudstvo, koje je tuđe Crkvi ili vezano s njome vezama koje joj Bog nije izvoleo otkriti, prepušta ona sudu velikoga dana. Crkva zemaljska sudi sama sebi, po blagodati Duha i po slobodi koja joj je darovana Hristom, dozivajući i sve ostalo ljudstvo jedinstvu i usinovljenju Božjem u Hristu, ali nad onima koji ne čuju njeno pozivanje ne izriče presudu, znajući zapovest svoga Spasitelja i Glave: ne suditi tuđem slugi.
3. Crkva zemaljska je od stvorenja sveta neprestano bila na zemlji i biće neprestano do završetka svih dela Božjih, prema obećanju koje je sam Bog dao. A oznake su njene: unutrašnja svetost, koja ne dopušta nikakvu primesu laži jer u njoj živi duh istine, i spoljašnja neizmenljivost, jer je neizmenljiv Čuvar i Glava njena- Hristos.
Sve oznake Crkve, kako unutrašnje tako i spoljašnje, može znati samo ona sama i oni koje blagodat doziva da budu njeni članovi. A za tuđe i nepozvane one su neshvatljive, jer spoljašnja izmena obreda nepozvanome izgleda kao izmena samoga Duha koji se u obredu proslavlja ( kao npr. pri prelazu starozavetne Crkve u novozavetnu, ili pri izmeni obreda i položaja crkvenih od vremena apostolskih). Crkva i njeni članovi znaju, unutrašnjim znanjem vere, jedinstvo i neizmenljivost svoga duha, koji jeste Duh Božji. Oni koji su spolja i nepozvani vide i znaju izmenu spoljašnjeg obreda spoljašnjim znanjem, ne postižu ono što je unutrašnje, kao što im i sama neizmenljivost Božija izgleda izmenljivom pri promenama Njegovih stvorenja.
– Zato Crkva nije bila, niti je mogla biti izmenjena, pomračena ili otpala, jer bi se tada lišila duha istine. Nije moglo biti vremena, u koje bi ona primila laž u svoje krilo, u koje bi se laici, prezviteri i episkopi potčinili propisima i učenju koji nisu saglasni sa učenjem i duhom Hristovim. Ne zna Crkvu i tuđ joj je onaj, koji bi rekao da je u nje mogla biti takva oskudica Duha Hristova. A privatno ustajanje protiv lažnog učenja, sa očuvanjem ili usvajanjem drugih lažnih učenja nije, niti je moglo biti delo Crkve: jer je u njoj, prema njenoj suštini, trebalo da budu uvek propovednici i učitelji i mučenici, oni koji ne ispovedaju privatnu istinu sa primesom laži, već potpunu i besprimesnu istinu.
– Onaj koji živi u Crkvi ne pokorava se lažnom učenju, ne prima tajne od lažnog učitelja; znajući ga kao lažnog, ne sleduje lažnim obredima. I sama Crkva se ne vara, jer je istina; nije lukava i nije malodušna, jer je sveta. Tako isto Crkva po svojoj neizmenljivosti ne smatra za lažno, što je nekada smatrala za istinu; i objavivši opštim saborom i opštom saglasnošću mogućnost pogreške u učenju neke privatne ličnosti ili nekog episkopa ili patrijarha, ona ne može smatrati da ova privatna ličnost, ili episkop ili patrijarh, njegovi prejemnici, nisu mogli pasti u pogrešku po učenju, i da ih od zablude čuva neka naročita blagodat. Čime bi se osvećivala zemlja, ako bi Crkva izgubila svoju svetost? I gde bi bila istina, kada bi njen današnji sud bio protivan jučeranjem? U Crkvi, tj. u njenim članovima, začinju se lažna učenja, ali tada zaraženi članovi otpadaju, sačinjavajući jeres ili raskol i ne oskrnjavajući već sobom svetost crkvenu.
4. Crkva se naziva jedinom, svetom, sabornom (katoličanskom i vaseljenskom), apostolskom, zato što je jedna i sveta, zato što pripada celome svetu, a ne nekom mestu, zato što se njome osvećuje sve čovečanstvo i sva zemlja, a ne jedan koji bilo narod ili jedna zemlja, zato što se njena suština sastoji u saglasnosti i u jedinstvu duha i života svih njenih članova po celoj zemlji, koji nju priznaju, zato najzad, što se u spisima i učenju apostolskom sadrži sva punoća njene vere, njenih nadanja i njene ljubavi.
Iz ovoga ne sledi da, kada se neka zajednica naziva pomesnom Hrišćanskom crkvom, kao Grčkom, Ruskom ili Sirijskom, takav naziv označava samo skup članova Crkve koji žive u toj i toj zemlji, i ne sadrži u sebi pretpostavku kao da je jedna hrišćanska opština mogla izraziti crkveno učenje ili crkvenom učenju dati dogmatsko tumačenje bez saglasnosti drugih opština; još se manje pretpostavlja da bi neka opština ili pastir njen mogli svoje tumačenje propisivati drugima. Blagodat vere je neodeljiva od svetosti života, a nijedna opština i nijedan pastir se ne mogu priznati za čuvara cele vere, kao što se nijedan pastir, nijedna opština ne mogu smatrati za predstavnike cele svetosti crkvene. Uostalom, svaka hrišćanska opština, ne prisvajajući sebi pravo dogmatskog tumačenja ili učenja, ima potpuno pravo da menja svoje obrede, da uvodi nove, ne uvodeći u sablazan druge opštine; naprotiv, odstupajući od svoga mišljenja i pokoravajući se njihovom mišljenju, da se ne bi ono, što je u jednome nevino i čak pohvalno, pokazalo drugome krivim, i da brat ne bi brata naveo na greh sumnje i razdora. Jedinstvu crkvenih obreda treba svaki hrišćanin da obrati najveću pažnju, jer se u njemu vidljivo projavljuje, čak i za neprosvećenog, jedinstvo duha i učenja; a za prosvećenog se nalazi izvor radosti žive i hrišćanske. Ljubav je venac i slava Crkve.
5. Duh Božji, koji živi u Crkvi, koji upravlja njome i koji je umudruje, javlja se u njoj raznovrsno, u Svetom pismu, u Predanju i u delu; jer Crkva, koja tvori dela Božija, jeste ona ista Crkva koja čuva Predanje i koja je pisala Sveto pismo. U Crkvi čuvaju Predanje i pišu ne lica i ne mnoštvo lica, već Duh Božiji koji živi u celokupnosti crkvenoj. Zato je nemoguće i ne treba u Svetom pismu tražiti osnove Predanju, niti u Predanju dokaze Svetom pismu, ni u delu opravdanje za Sveto pismo i Predanje. Onome koji živi van Crkve nepostižno je i Sveto pismo i Predanje i delo. A onome koji obitava u Crkvi i koji se prisajedinio duhu Crkve jedinstvo njihovo očigledno je po blagodati koja živi u njoj.
Hristos vaskrese! Vaistinu vaskrese !
vaša pitanja su takva da vam na njih možeo dgovoriti neko iz vodovoda,ili putarsko pa ih tamo proslijedite.
„Progon Pravoslavne crkve srpske …“
Srpska Pravoslavna crkva jeste institucija koja se progoni u Crnoj Gori. Zašto Amfilohije najčešće zaobilazi pravi naziv za crkvu čiji je mitropoilit?!
Vrlo često kaže Pravoslavna crkva u Crnoj Gori!
Zašto je Amfilohije nosio pištaljku kraj krsta Svetog Petra cetinjskog i pištao zajedno sa “otporašima“ po beogradskim ulicama? Zašto je dao podršku Đukanoviću protiv Bulatovića….?
Sve su to pitanja na koje mora da se odgovori!
zašto se vaše visokopreosveštenstvo ne žali ,,osobama s kojima je u prijateljskim odnosima, a bili su i kad je osveštan HRAM ,,
„Obnovio …bogosloviju,sagradio hram…doveo cijeli pravoslavni svijet, odbija uporno napade dukljanske sekte!“
A jel se ko tu zaposlio ili se nešto proizvelo što se može prodat i od toga živjet? Bože dragi kakav mrak!? Sve su vam vrijednosti u vraćanju u mračni srednji vijek i religioznu tamu! Ko vam se god u tome usprotivi skočite na njega kao crne vrane na strvinu! A bog vas je obdario da umijete vrlo slikovito i maštovito da oko sebe dijelite najgore psovke i najružnija imena onima koji su drukčiji i bolji od vas!
Nadam se da Crna Gora neće dozvolit da ovđe među nama širite te svoje „napredne“ ideje i da vam ovđe bude pogodno tlo za „razmnožavanje“!
Jedan pametan srpski kaluđer je još prije 300 godina pokušao da spasi svoj narod od uticaja vjerske zatucanosti pa je poručio: „Knjige, braćo, knjige, a ne zvona i praporce!“ (D.Obradović)
Mitropolit Amfilohije je trn u oku kumvrovačkim đacima. Obnovio je Cetinjsku bogosloviju, sagradio Hram Hristovog Vaskrsenja u Podgorici i doveo cijeli pravosvni svijet. Uporno odbija napada dukljanske sekte
Mitropolit je namudrija srpska glava!
Baksuze, to je Njegoš!?
Mitropolitu Amfilohiju je jasno da se opstanak KiM u Srbiji ne rjesava u Briselu ni kroz smijesnu „fusnoticu“, vec iskljucivo, jedino i bezalternativno u SB UN. Ako je vec tako, moze li iko da kaze zbog cega se vlast u Srbiji pravi Englezima i zbog cega bjezi od rjesavanja problema gdje mu je i mjesto?