Manifestacija „Dani sjećanja na srpske junake i dobrovoljce“: Ne zaboravljamo slavne stranice naše istorije

U okviru dvodnevne manifestacije „Dani sjećanja na srpske junake i dovrovoljce“, koja se održala u Beranama, 8. i 9. oktobra 2016. godine predsjednik SO Bertane Goran Kiković priredio prijem za delegaciju Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912- 1918, njihovih potomaka i poštovalaca iz vojvođanskog mjesta Vojvoda Stepa. Prijemu je prisustvovala i delegacija istoimenog udruženja iz Berana koja, baštineći srpsku tradiciju, istoriju i kulturu, svake godine u oktobru organizuje manifestaciju.Kiković je izrazio zadovoljstvo što je u prilici da ugosti ljude iz Vojvode Stepe koji, kako je naveo, ne zaboravljaju slavne stranice naše istorije.

Predsjednik SO Berane Goran Kiković, je ovom prilikom istakao i zadovoljstvo što se veze između dva Udruženja održavaju a saradnja produbljuje, bez obzira što su Berane i opština Nova Crnja, kojoj pripada mjesto Vojvoda Stepa kilometrima daleko. On je poželio uspjeh u radu i Udruženju u Beranama i Udruženju u Vojvoda Stepi, mjestu koje je ime dobilo po slavnom vojvodi Stepi Stepanoviću. On je istakao da je iz ovih krajeva porijeklom i vojvoda Petar Bojović, koji je jedan od četiri slavne vojvode iz oslobodilačkih ratova od 1912-1918. godine. On je pozdravio aktivnosti ovih udruženja koja ne zaboravljaju svoje pretke, jer onaj koji zaboravi svoju prišlost neće imati svijetlu budućnost- naglasio je Kiković.

U ime delegacije iz Vojvoda Stepe govorio je predsjednik tamošnjeg Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912- 1918, njihovih potomaka i poštovalaca, Branko Savić, napominjući da su nakon završetka Prvog svjetskog rata oko 400 srpskih dobrovoljaca, iz različitih krajeva Kraljevine Jugoslavije, a najviše iz Crne Gore, Bosne i Hercegovine, Like i Dalmacije, počeli naseljavati omeđeni prostor u dijelu današnjeg srednjobanatskog okruga, formirajući mjesto kome dadoše ime Vojvoda Stepa.

„Posebno se radujem što smo i ove godine došli u Berane, grad iz kojeg su ponikli brojni junaci i dobrovoljci kadri da se, kao i naši preci, suprostave okupacionim silama. Ovakvi susreti pokazuju da nikakve međudržavne granice ne mogu poremetiti naše bratske odnose“, naglasio je Savić.

Tokom prijema, gdje su razmijenjeni prigodni pokloni, Oni su se na prijemu podsjetili da su udruženja iz Berana i Vojvoda Stepe prije nekoliko godina potpisala povelju o bratimljenju.

Počast šančevima koji spajaju Srbiju i Crnu Goru

U okviru manifestacija “Dani sjećanja na srpske junake i dobrovoljce”, koju je organizovalo Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912 -1918., njihovih potomaka i poštovalaca, u selu Cecuni kod Andrijevice otkriveno je spomen obilježje posvećenom Karađorđevim ustanicima, koji su se, nakon veličanstvene pobjede nad turskom vojskom na Suvodolu 27. marta 1809. godine, ulogorili na uzvišenju Previja gdje su razvili srpske barjake i podigli šančeve. Skup je blagoslovio andrijevički paroh, protojerej Boro Vrhovac, koji je, osveštavajući spomenik, kazao da sveto zdanje Karađorđevim junacima podignuto u porti cecunske crkve, treba da bude putokaz kako i kuda treba da ide narod sa ovih prostora.

U ime domaćina prisutne je pozdravio pjesnik David Lalić, podsjećajući da su na prostoru Vasojevića ponikli brojni junaci i prvaci čije su ruke uvijek bile široko raširene za srpsku braću koja je hrlila da da doprinos oslobađaanju ovih prostora od brojnih zavojevača. On se, ujedno, zahvalio svim dobrotvorima koji su dali doprinos prilikom podizanja pomenutog obilježja, koje je, kako je kazao, zasijalo punim sjajem ispod komskih visina.

-Kad nas je sve manje na ovim prostorima, evo dočekasmo i ovaj dan kad smo bogatiji za jedno umjetničko obilježje i novo nadahnuće liku i djelu nenadmašnog Vožda Karađorđa i njegovih ustanika. Na ovaj način je uljepšano cecunsko epsko polje slave i približeno Komovima i Bogu. Ovo je ovjera Karađorđeve besmrtnosti i poruka pokoljenjima da čuvaju vrijednosti bez kojih se ne može naprijed – kazao je Lalić.

Spomen obilježje otkrio je Branko Savić, rekavši da ovaj čin ukazuje da slavni Karađorđe podjednako pripada i Srbiji i Crnoj Gori.

– Posebno sam počastvovan što mi je ukazana čast da otkrijem ovu spomen ploču, tim prije jer ja dolazim iz jednog malog mjesta na sjeveru Banata kojeg su utemeljili srpski junaci i dobrovoljci koji su se nalazili u sastavu Druge armije, kojom je komandovao proslavljeni vojskovođa vojvoda Stepa Stepanović. Moja radost je tim veća jer i ovo obilježje stavlja do znanja da ne postoji niikakva sila koja može pokidati neraskidive veze Srbije i Crne Gore – naglasio je Savić.

U ime andrijevičkog Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912 -1918., njihovih potomaka i poštovalaca, prigodnu besjedu održao je Mikan Perović rekavši da Karađorđevi šančevi iznad sela Bojoviće,Đuliće i Cecuni, skriveni u srcu vasojevićkih gora, i danas sjaje istorijskim sjajem i veličinom hrabrih vojnika koji su uzidali svoje kosti u slobodu koju uživamo.

– Karađorđevi šančevi na Previji ukazuju da je narod Vasojevića uvijek rado primao i prihvatao svoju srpsku braću, znajući da su im to iskreni dobrotvori i najsvetiji goste na ovom svijetu. Zato smo odlučili da podignemo ovo spomen obilježje kako bi od zaborava sačuvali taj slavni dogođaj koji se zbio prije više od 200 godina. Uradili smo to kako bi, između ostalog, stavili do znanja da nas još uvijek ima i da smo jači od tvoraca mračnih ideologija koji žele da zatru sve što je srpsko i ljudsko na ovim prostorima. Zato im poručujemo sa ovog svetog mjesta da su istorija i Bog na našoj strani i da na prostoru Potkomovlja srpski korijen i zublju slobode niko neće ugasiti, kao što vjekovi za nama nijesu ugasili veličinu slavne Nemanjine loze, značaj Dušanovog amaneta, poruku Lazareve kletve i sjaj Karađorđevih barjaka, koji se i danas vijore iznad Zeletina i naših glava moleći se da se zalutali i odbjegli vrate u svoje jato, u kolijevku u koju nas je Sveti Sava davno zaljuljao. U to ime sve vas još jednom pozdravljam u nadi da će nas ovaj sveti znamen, zaogrnut toplinom Vasove zemlje i plemena i veličinom Karađorđevog srca i njegovih junaka, okupljati svake godine, da će nas duhovno jačati i brojčano umnožavati, jer mi nemamo pravo da izdamo naše slavne pretke i prepustimo ove prostore onima koji nijesu vrijedni pomena- naglasi je Perović.

U svom nadahnutom obraćanju presjednik Udruženja srpskih pisaca u otadžbini i rasejanju Branislav Otašević je naglasio da će spomen obilježje u Cecunima trajno podsjećati na velikog srpskog sina Vasojevića.

– Srbi su ovdje svoji na svome. Ovdje su se uvijek rađali Srbi, ljudi i junaci od Nemanjića do današnjih dana. Nažalost, bilo je i onih drugih, ali znatno manje, koji su se izdajom hvalili. No, njih je sud istorije svrstao u tamnice, tamo gdje im je i mjesto, kao što će i današnje izdajnike smjestiti na sramnim istorijskim stranicama. Zato shvatimo da je ovo srpska zemlja, da je ovdje slavni Vožd i gost i domaćim i da u ovim teškim vremenima nemamo pravo na izdaju. A ko se stidi srpsakog imena i znamenja nije mu mjesto na Svetim vodama Lima – poručio je Otašević.

U programu su učestvovali pjesnici Miladin Joksimović, Darko Jovović i Mišo Kuburović, guslar Slobodan Femić, dok se na kraju, u ime domaćina, zahvalio Golub Novović.

Podrška iz Beograda

Na svečanosti u Cecunima govorio je i Goran Kiković. On je, osvrćući se na istorijske prilike koje su prethodile podizanju Karađorđevih šančeva na Previji, pročitao telegrtam čestitki koji je povodom podizanja spomenika u Cecunima uputio general Luka Kastratović, predsjednik Udruženja Vasojevića iz Beograda.
Čestitam Vam otkrivanje spomen obilježja Karađorđevim šančevima iz 1809. godine u Cecunima i pozdravljam ispred Udruženja Vasojevića, počasnog predesjednika Udruženja Vasojevića prof. dr Milije Zečevića i u svoje lično ime, sa željama da Udruženje ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca, kao i do sada uspješno istrajava u njegovanju i razvijanju slobodarskih i revolucionarnih tradicija srpskog naroda, Vasojevića, Srbije i Crne Gore.

Godina 1809. je značajna i prelomna godina Prvog srpskog ustanka, i šire. To je godina Karađorđeve ofanzive strategijskog značaja, godina u kojoj je vođeno najviše bojeva i bitaka u Prvom srpskom ustanku (31 od ukupno 108 botaka i bojeva vođenih od 1804. do 1813. godine), godina nadanja u konačno oslobođenje od Turaka, godina u kojoj su se jasno manifestovale određene slabosti i uzroci poraza.

Raško-polimska ofanziva 1809. godine imala je veliki politički značaj za dalje vođenje rata na prostoru Stare Raške i Polimlja, kao i za širenje svijesti srpskog naroda za oslobođenje od turske vlati u Crnoj Gori, Hercegovini i svim porobljenim krajevima. Još od početka 1804. godine Karađorđe je imao cilj da proširi oslobodilački pokret izvan granica Srbije, odnosno beogradskog pašaluka, ali to poltičke prilike nijesu dozvoljavale. O tome svjedoče određene diplomatske aktivnosti, a posebno Karađorđeva prepiska sa mitropolitom Petrom prvim.

Vasojevići su išli u susret Karađorđu. Predvodio ih vojvoda Lakić Kastratović (šesti vasojevićki vojvoda) gdje je vrhovnom voždu predstavio, kao mladog vojvodu, sina Vuksana (sedmi vasojevićki vojvoda), koji je u susret došao sa četom Vasojevića. Vožd ga je u tome zvanju potvrdio i zadržao kod sebe, gdje je učestvovao u boju protiv Numan paše. Iako se pouzdano ne zna brojno stanje Vuksanove čete, smatrala se borbeno jakom i dala je značajan doprinos pobjedi u boju na Suvodolu. Za zasluge u ovom boju Karađorđe je vasojevićkoj četi dao šest barjaka.

Katastrofa na Kamenici i prodor Turaka od Niša ka Deligradu bili su presudni ne samo za spas Karađorđeve novopazarske vojske već i za čitavo Karađorđevo ratovanje i oslobođenje tnjritorije.

Ratna saradnja Srbije i Crne Gore morala se obustaviti, a napušten je i plan za oslobođenje djelova Hercegovine i Stare Srbije. Vladika Petar prvi raspustio je vojsku sa Planinice, o čemu je obavijstio Krađorđa. Karađorđe se zahvalio Petru prvom na ratnoj saradnji, posebno što je vezivao skenderijske, hercegovačke i albanske Turke da ne dejstvuju na ustanike.

Tragedija na Čegru ostavila je dalekosežne posledice ne samo na dalji tok Prvog srpskog ustanka, već i na dalju borbu srpskog naroda za oslobođenje, a posebno na srpsku slogu i jedinstvo, na očuvanje i jačanje sroskog nacionalno bića i uopšte opstanak srpskog naroda. Pored objektivnih okolnosti porazu Sinđelićevih junaka, od čijih glava je sazidna Ćele kula, doprinnjela je i srpska nesloga, koja traje i danas. Za izdaju na Kamnenici vojvoda Petar Dobrnjac, na samrtničkoj postelji, u Jaši 1828. godine se ispovijedio pred petoricom serpskih vojvoda (Luka Lazarević, Ilija Čarapić, Petar Sandžaklija, Cincar Janko i Jevrem Nenadović).

Podizanje spomen obilježja Karađorđevim šančevima podsjeća na srpsku revoluciju iz 1804. godine i treba da bude podstrek današnjim i budućim generacijama da bez bratske sloge, jedinstva, slobode i smaostalnosti nema opstanka i napredka.

Želim Vam dobro zdravlje, porodičnu sreću i napredak ! -prenio je Kiković poruke koje je uputio general Kastratović.

Kiković je istako da je i u to vrijeme kao i danas bilo junaka i izdajnika, junake slavimo a izdajnike prokazujemo i preziremo. On je rekao da vještačke granice između Srbije i Crne Gore srpski narod ne priznaje i da su te granice Karađorđevi barjaktari i vojvode raspučili prije 200 godina.

Deset godina uspješnog rada udruženja u Vojvoda Stepi i dvadeset godina rada u Beranama

Prije sedam godina tačnije 13. Marta 2010. U Banatskom mjestu Vojvoda Stepa u opštini Nova Crnja potpisana je povelja o bratimljenju dva Udruženja sa istim imenom Udruženje ratnih dobrovoljaca 1912-1918. njihovih potomaka i poštovalaca. U okviru tradicionalne manifestacije “Dani sjećanja na srpske junake i dobrovoljce“ održana je izložba fotografija o radu Udruženja u Vojvoda Stepi i o radu Udruženja u Beranama kroz riječi Kikovića. Kiković je otvorio izložbu i rekao sledeće riječi:
‘’Nema istorijskog pamćenja jednog naroda, a da o tom pamćenju niko nije brinuo. Istorijsko pamćenje je svijest o sebi, o svom biću, o svom korijenu, o onome šta su ljudske zajednice juče, danas i sjutra. Istorijsko sjećanje oblikuje i gradi država, daje mu boju,ukus i miris i pažljivo bira šta se pamti, a šta se zaboravlja. Tu vrstu samosaznanjanjeguju i pojednci, kao i neformalne grupe koje se udružuju da bi pričali priču o sebi i svojima.

Udruženje ratnih dobrovoljaca, njihovih potomaka i poštovalaca iz Berana ipriča o njihovom 20-godišnjem radu na očuvanju istorijskog sećanja jeste hronika napora vrijednih pojedinaca da podsjete potomke na vrline predaka, da im ukažu na predački moralni kodeks, da podsjete, zabjeleže i opomenu, da ostave trag i o precima, ali i o svom naporu da se predačke vrline ne zaborave. Samorazumijevanje sebe, svog bića i identiteta u geografsko-istorijskom prostoru beranskog kraja i Vasojevića ovu vrstu napora čini plemenitim poslom, poslom koji je nevidljiv u trenutku, ali jeste u vremenu i kao takav ostaje i opstaje kao čin vrijedan pažnje i divljenja, jer ugrađuje u mozaik pamćenja neprekidno nova podsjećanja na stare vrline i daje potomcima novu boju istorijskog postojanja i samosaznanja da smo beočug u životu i vremenu i da se kontinuitet na jednom istorijskom prostoru ne postiže samo neprekidnim životom ljudskih zajednica u njemu nego prije svega kontinuitetom mišljenja i morala, istovjetnosti sa svojim precima, svakako obojenom bojom savremenog trajanja.

Na putu svog opstajanja tokom minulih vjekova Vasojevići, Srbljaci, Šekularci i druga plemena iz stare Crne Gore i Brda tokom prošlosti iznjedrili su brojne veličine i narodne tribune koji su se borili za krst časni i slobodu zlatnu. Oni su se proslavili kroz slavne epopeje: Vrtijeljke, Mokre, Šekulara, Police, Kaludre, Visitora, Grebana, Dečana, Bogićevice, Glasinca, Mlađa, Bregalnice, Skadra, Mojkovca…

Udruženje je u proteklih 20 godina od kada smo obnovili rad i u pomenutom periodu postigli velike rezultate na poštovanju i njegovanju tradicija dobrovoljačkog pokreta koji je na prostoru Vasojevića začet od postanka ovog najbrojnijeg srpskog plemena koje je iznjedrilo junake poput Vuka Brajotića, Miljana Vukova Vešovića, đenerala Radomira Vešovića, Aleksandra Saičića, Mila Saičića, Mila Kenjića i drugih srpskih junaka i vitezova koji “žive dokle sunce grije“. Treba li podsjećati da su Vasojevići u balkanskim ratovima i u Prvom svjetskom ratu imali dvanaest bataljona vojske, odnosno dvije brigade. Zato je i naša obaveza da se sjećamo naših predaka, zarad nas samih – njihovih potomaka.

Posebno smo ponosni na saradnju sa Udruženjem iz Vojvoda Stepe čiji rad večeras promovišemo u Beranama kroz slike koje govore više od hiljade riječi.

Sve su ovo u proteklih deset godina uradili ovi vrijedni ljudi, potomci hrabrih solunskih junaka i dobrovoljaca koji nijesu zaboravili ko su i od koga su. Neka im je srećan prvi jubilej.

Ovo naše Udruženje poštuje i obilježava sve datume i ličnosti od Kosovskog boja 1389-te do 1918-te. Zato smo u proteklom periodu afirmisali zaboravljene događaje, bitke i junake Beranskog kraja i prostora oblasti Vasojevićâ i time otrgli od zaborava našu slavnu prošlost zarad budućnosti naših potomaka. Jer, onaj narod koji zaboravlja svoju prošlost neće imati budućnost. Naša organizacija je nastala daleke 1934. godine i funkcionisala do drugog svjetskog rata 1941-ve, poslije rata nije obnavljan njen rad i tek je 15. novembra 1996-te grupa poštovalaca i potomaka ovih slavnih junaka sa Mojkovca, Glasinca i drugih bitaka i bojeva, na čelu sa publicistom i hroničarem Vasojevićâ Radomirom Guberinićem, obnovila rad. Obnovili smo i podigli deset spomenika i spomen obilježja što govori o radu Udruženja, koje bi htjelo da ostavi budućim pokoljenjima dragocjenu istorijsku istinu, iz koje će spoznavati ko smo, šta smo i od koga smo. Zato smo i ponosni na naš rad.-zaključio je Kiković. O radu Udruženja govorio je i Đorđe Hajduković, sekretar Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918. njihovih potomaka i poštovalaca Vojvoda Stepa u opštini Nova Crnja.

“Krajem 2005. godine na inicijativu dr Milana Micića, istoričara, koji je oko sebe okupio pre svega potomke ali i poštovaoce dobrovoljaca koji su naselili i osnovali naselje Vojvoda Stepa ponovo je aktiviran rad Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918. njihovih potomaka i poštovalaca. Udruženje ja počelo da deluje kao mesna organizacija istoimenog Udruženja sa sedištem u Beogradu. Vrlo brzo po održanim prvim inicijalnim sastancima i formiranom rukovodećom strukturom jasno su definisani ciljevi i zadaci a to su pre svega očuvanje tradicije i poštovanja naših slavnih predaka.Stav je bio da se kroz istorijska predavanja, tribine, promocije knjiga i časopisa okupljaju zainteresovani za ove teme i tako deo svetle tradicije otrgne od zaborava.Udruženje je tako delovalo do kraja 2008. godine kada je registrovano kod nadležnih organa kao samostalno udruženje.

Prema planu aktivnosti svaki značajnijin datum bilo da je istorijski ili je vezan za samo selo obeležen je određenim programom. Nedugo po pokretanju rada održan je i prvi zvaničan program u organizaciji Udruženja. 25.11.2005. godine u prostorijama OŠ „4.oktobar“ Vojvoda Stepa dr. Momčilo Diklić iz Beograda održao je predavanje na temu „Srpsko pitanje u Hrvatskoj 1941-1950“. Nedugo zatim profesor Goran Kiković iz Berana je 26.01.2006. godine je održao promociju njegove knjige o majoru Pavlu Đirišiću. Već sutradan 27.01.2006. godine dr Momčilo Antonović iz Beograda održao je predavanje na temu “Crkva u srednjem veku“.

Kako je Udruženje počelo odmah sa aktivnostima to se odrazilo i na masovnost tako da je prva predavanja posećivalo u proseku oko 50 gledalaca. U tom periodu rodila se ideja da se početak rada Udruženja u elan koji je bio prisutan iskoristi kako bi na dostojanstven način bilo obeležano 150 godina od rođenja vojvode Stepe Stepanovića. Uz prethodne opsežne pripreme pod pokroviteljstvom Vlade AP Vojvodine u Vojvoda Stepi 10. i 11. marta na svečan način obeleženo je 150. godina od rođenja vojvode Stepe Stepanovića. U ta dva dana program su činili izložba slika meštanina Nebojše Miljuša, izložba fotografija Save Obradovića, naučni skup na temu “Vojvoda Stepa Stepanović i njegovo vreme“ na kome su učestvovali eminentni istoričari Ranko Končar, Mile Bjelajac, Slobodan Bjelica, Goran Miloradović, Saša Marković, Olga Manojlović. Za ovu priliku članovi Udruženja su prikupili preko 300 fotografija dobrovoljaca i doseljenika kao i sa motivima iz svakodnevnog života. Sve ove fotografije su publikovane na CD koji je promovisan a izrađene su i specijalne razglednice sa motivima sela i posebnim poštanskim žigom. 11. marta 2006. godine u Domu kulture u Vojvoda Stepi održana je svečana akademija kojom je na dostojanstven način obeležen ovaj značajan jubilej. Kruna ovako započetog rada Udruženja u ovoj prvoj godini delovanja bilo je otkrivanje spomen česme sa spomen pločom u centru sela 09.11.2006. povodom 150 godina od rođenja slavnog vojvode. Udruženje je iniciralao i saradnju sa Narodnim muzejom iz Čačka i uspelo da napravi svojevrsni podvig. Istoričar Radivoje Bojović iz čačansklog muzeja autor izložbe “Vojvoda Stepa Stepanović (1856-1929)“ je izložbu posle Čačka postavio i u Vojvoda Stepi. Izložba postavljena u holu Doma kulture je bila izložena šest nedelja na otvaranju kome je prisustvovala i direktorka muzeja Defina Rajić sa saradnicima bila je izložena i orginalna sablja koju je vojoda Stepa dobio od Šukri paše kada mu se predao na Jederenama.

Ovako je izgledala prva godina rada iz koje su se izrodili pre svega manifestacija “Dani Vojvoda Stepe“ ali i mnogi drugi programi i aktivnosti koji su danas ponos svakog člana Udruženja.

Dešavanja u prvoj godini po osnivanju pokazali su da postoji zainteresovana publika kao i organizacioni kapaciteti koji su bitno uticali da se rodi ideja o pokretanju manifestacije “Dani Vojvoda Stepe“. Cilj manifesta-cije je negovanje i čuvanje zavičajne kulture, običaja i tradicije, sećanje na slavnog vojvodu i ratne dobrovoljce, osnivače sela, ali i približavanje savreme-nih dostignuća u obrazovanju, književnosti, likovnoj i pozorišnoj umetnosti, nauci i zabavi. Prva manifestacija održana je u martu 2007. godine. Do danas održano je devet manifestacija i naredne godine održaće se deseta jubilarna manifestacija. “Dani Vojvoda Stepe“ postali su svojevrsni brend i nešto čime se Udruženje ponosi i po čemu se prepoznaje.Programi koji su činili manifestacije bili su raznovrsni i veoma posećeni. Poslednjih godina programe menifestacije od prvog do poslednjeg dana proprati više gledalaca nego što Vojvoda Stepa ima stanovnika. Izložbe slika, fotografija, pozorišne predstave, monodrame, predstavljanja knjiga i časopisa, koncerti KUD-ova, naučni skupovi, predavanja istoričara i spisak učesnika koji je za sve ove godine impozantan. Istoričari: Momčilo Diklić, Goran Kiković, Mira Radojević, Ranko Končar, Siniša Mišić, Jaroslav Miklovic, Radivoje Bojović, Dalibor Denda, Ivana Spasović, Dalibor Tasić, Đorđe Đurić i mnogi drugi. Pisci:Svetlana Velmar Janković, Slavomir Gvozdenović, Dragomir Dujmov, Nikola Asanović, Ljubivoje Ršumović, Uroš Petrović, Radivoj Šajtinac, Stojan Berber, Miloš Latinović, Radovan Vlahović, Aleksandar Gatalica, Vanja Bulić, Slaviša Petrović…Dramski umetnici: Mihajlo Janketić, Ljiljana Blagojević, Gojko Šantić, Lepomir Ivković, Boško Puletić, Toma Kuruzović, Marinko Madžgalj, Gorica Popović, Slobodan Ninković, Vesna Stanković, Jasmina Stoiljković, Radivoje Bukvić…

Na manifestaciji “Dani Vojvoda Stepe“ učestvovali su i udruženja i ustanove Srba iz Rumunije, Mađarske, Crne Gore, Hercegovine i na taj način se jača saradnja i kulturne veze sa Srbima iz regiona.

Ono čime se članovi Udruženja posebno ponose je:

– Obeležavanje 150 godina rođenja vojvode Stepe Stepanovića naučnim skupom “Vojvoda Stepa Stepanović i njegovo vreme“ na kojem su učestvovali Ranko Končar, Mile Bjelajac, Slobodan Bjelica, Goran Miloradović, Saša Marković, Olga Manojlović.

– Izložba: “Vojvoda Stepa Stepanović (1856-1929)“ Narodnog muzeja iz Čačka autora Radivoja Bojovića, na kojoj su posetioci mogli da vide originalnu sablju koju je Šukri paša predao lično vojvodi Stepi kad mu se predao na Jedrenima,

– Izgradnja spomen česme sa pločom povodom obeležavanja 150 godina rođenja vojvode Stepe Stepanovića,

– Organizovanjem centralne proslave na kojoj je obeleženo 95 godina od formiranja Prve srpske dobrovoljačke divizije u Odesi, 15. i 16. aprila 2011. godine

– Bratimljenjem sa Savezom potomaka ratnika Srbije 1912-1920, Mesna podružnica “Vojvoda Stepa“ iz Jajinaca, sa Udruženjem ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca, Regionalna organizacija iz Berana, i Udruženjem za negovanje i očuvanje srpske tradicije “Zvuci s kamena“ iz Novog Sada.

– Učešćem na akcijama čišćenja i uređenja srpskiih vojničkih grobalja u okolini Bitolja sa Udruženjem ratnih dobrovoljaca 1912-1918 iz Beograda i Planinarskog društva “Kopaonik“.

– Generalno ponose se sa svih devet dosadašnjih izdanja manifestacije “Dani Vojvoda Stepe“.

Udruženje je moderno, dobro organizovano, tehnički izvanredno opremljeno sa odličnim uslovima za kvalitetan rad. Članovi su sopstvenim radom i sredstvima uredili prostorije za potrebe Udruženja koje su dobili na korišćenje od Mesne zajednice. U tim prostorijama, koje koristimo za sastanke, smeštena je bogata arhivska i zavičajna građa, biblioteka, a imamo i svoj sajt.

Udruženje ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca Vojvoda Stepa je nosilac kulturnog života u svom mestu. Jer, pored organizovanja kulturne manifestacije “Dani Vojvoda Stepe“, tokom godine obeležavaju se značajni datumi vezane za istoriju dobrovoljačkog pokreta i dobro-voljaštva i naselja Vojvoda Stepa.

Udruženje ima 60-tak članova. Predsednik Udruženja u periodu od 2005. do 2010. godine bio je Milan Micić. Od 2010. godine predsednik je Branko Savić.

Prošle jeseni navršilo se prvih deset godina rada i postojanja Udruženja. Jubilej je svečano obeležen 03. oktobra 2015. godine kada je u Vojvoda Stepi otvorena izložba fotografija pod nazivom “Prvih deset godina“, promovisana reportaža o naselju i udruženju “Čuvari sećanja – prvih deset godina“ i održana svečana akademija na kojoj su uz prigodan kulturno umetnički program evocirana sećanja na ljude i događaje.’‘-istakao je Hajduković.

Kralju Aleksandru u slavu održan pomen

Juče je u Beranama u okviru manifestacije “Dani sjećanja na srpske junake i dobrovoljce“ održan istorijski čas pod nazivom “Karađorđevići i Vasojevići“.

O tome su govorili Goran Kiković i Miličko Trifunović, publicista i predsjednik Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca regionalni odbor Berane .

Na manifestaciji su prisustvovali i pobratimi iz Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912-1918, njihovih potomaka i poštovalaca iz Vojvoda Stepe iz Banata na čelu sa predsjednikom Brankom Savićem.