Kamo su bili juče oni koji danas pitaju “Kamo $utra”

Piše: Plenum 083

Potpisnici pisma podrške iz redova “akademske zajednice”, te umjetnika i kulturnih djelatnika upućenog “neformalnoj grupi studenata” koja pod firmom “Kamo $utra” organizuje proteste tražeći političku odgovornost i smjene u bezbjednosnom sektoru zbog nezapamćenog zločina na Cetinju, računaju na dvostruki zaborav.

Na stranu to što su “autori” slogana zataškali plagirani naslov muzičkog albuma Rada Rapida čirgilizacijom njegovog “Kamo sjutra”. Prije svega, oni drsko računaju na kolektivnu amneziju građana o sistemu koji je pune tri decenije tiranisao Crnu Goru, uz njihovu “akademsku” podršku, ali i na neformalnu institucionalnu amnestiju tri dosadašnje Vlade koje su glavne nosioce diktature izuzimale i još uvijek izuzimaju od odgovornosti za nebrojena nepočinstva i delikte.

No, potpisnici podrške studentskom protestu “Kamo $utra” u dubokom su samozaboravu ako misle da se zaboravilo “kamo (su bili) juče”, u periodu trodecenijske diktature. Profesori, asistenti, studenti, umjetnici i kulturni radnici iz institucija “akademske zajednice” čiji je osnivač bivši režim, a koji su danas i (kudi)kamo sjutra zabrinuti za bezbjednost i sigurnost svojih sugrađana, nisu sa njima dijelili te strahove u vrijeme apsolutne vlasti svog Führer-Rektor-a Mila Đukanovića, pod čijim su se skutima tiskali za toplinu privilegija. Većina od ukupno 272 potpisnika pisma podrške protestima (čast rijetkim antirežimskim izuzecima) najveća su kompromitacija protesta i potvrda da iza njih stoje nečasne namjere nostalgičara i plačiguza za restauracijom vlasti OKG DPS.

Protesti protiv bezbjednosnih institucija su legitimni i opravdani, ali iz razloga koji se do sada još nisu čuli – zbog sitnošićardžijskih političkih kalkulacija, nedostatka hrabrosti, političke volje i nečinjenja da se, nakon lustracije pravosuđa i vetinga, vinovnici tridesetogodišnjeg zla nađu na optužnicama i u skladu sa zakonima kazne za brojna nedjela (uništavanje privrede, uzurpacija i otimačina državne imovine, umiješanost u organizovane pljačke i ubistva, stvaranje duvanskih i narko kartela, kriminalizacija institucija, izazivanje opasnih društvenih podjela, survavanje putničkog voza…).

Ono što ove proteste delegitimiše i teško kompromituje su i primitivne, neprimjerene i prijeteće poruke usmjerene protiv sigurnosti Srpske pravoslavne crkve i njenih vjernika, što uporno, drsko i sa šovinističkim pobudama prećutkuju mediji glavnog toka i razne NVO sklone moralisanju i selektivnom odnosu prema kršenju ljudskih prava.