Jubileju SPC u čast: Održana promocija petoknjižja Isidore Sekulić

Promocija petoknjižja Isidore Sekulić u izdanju šabačkog „Glasa Crkve”, održana je juče u prepunoj velikoj svečanoj dvorani Zadužbine Kolarac na kojoj su, o našoj znamenitoj spisateljici, njenom djelu i ovom izdavačkom poduhvatu govorili akademik Matija Bećković, profesor dr Milo Lompar i urednik izdanja protođakon dr Ljubomir Ranković, prenose Novosti.

Molitve i odabrane tekstove slavne književnice govorila je dramska umjetnica Biljana Đurović.

– Sabrana djela Isidore Sekulić objavljivana su i ranije, ali u njima nije bilo tekstova koji su se našli u ovom kompletu – istakao je Matija Bećković. – Da spomenemo samo Zapise i Žiči i Oplencu, susretima sa kraljem Aleksandrom i vladikom Nikolajem, Bdenije u manastiru Rakovici, molitve i napise nađene u njenoj zaostavštini, kao skice za drugu knjigu o Njegošu.

Ovom izdanju dodati su i tekstovi o djelu Isidore Sekulić koje su pisali Skerlić i Dučić, Rastko Petrović i Crnjanski, Kašanin i Medaković, Mija Pavlović i Vladeta Jerotić…

Profesor Lompar govorio je o Isidorinom urbanom evropeizmu o paralelama u srpskoj i evropskoj književnosti stavljajući snažan akcenat na njeno znamenito djelo o lovćenskom tajnovicu: Njegošu knjiga duboke odanosti.

– Isidora je vizionarski naslutila neprolaznu vrijednost dela Ive Andrića i njegovu maestralnu percepciju duše čovjeka evropskog pravoslavnog Istoka.

Protođakon dr Ranković je rekao da Srpska crkva i srpska kultura ovim kompletom obilježavaju značajan osmovjekovni jubilej srpskog duhovnog i nacionalnog punoljetstva.

– Najneposredniji povod izlaska ovih knjiga – istakao je Ranković – jeste 110-godišnjica njenog dolaska u Šabac, gdje je provela tri godine (1909-1912) i u tom periodu napisala svoja znamenita djela Saputnici i Pisma iz Norveške, koja književni kritičari ubrajaju u najbolja djela evropske i svjetske književnosti.

Povod je, dodao je Ranković, i 100-godišnjica izlaska najneobičnije romana naše književnosti: Đakon Bogorodičine crkve (1919), ističući kao svojevrsni kuriozitet i sustalost naše kulture, da je drugo izdanje ovog bisera srpske književnosti objavljeno nakon 78 godina (1997).