Istoriju treba čuvati od falsifikata koje promoviše zvanična Crna Gora

Sinoć u prostorijama Društva crnogorsko-ruskog prijateljstva „Sveti Đorđe“, organizovana je promocija knjiga istoričara Gorana Kikovića, kao i časopis Glas Holmije, a čiji je Kiković urednik.

O knjigama „Rusija i Crna Gora kroz vjekove“ i „Vasojevići u borbi za srpsko i jugoslovensko ujedinjenje od 1914. do 1918. godine“ govorili su dr Budimir Aleksić, književnik Branislav Otašević, književnik i David Lalić, pjesnik i publicista. Voditelj večeri bio je Velimir Lule Kasalica.

„Kiković je najbolji angažovani intelektualac koji ima cilj odbranu srpskih nacionalnih interesa i čuvanje istorijske istine od falsifikata koji su postali praksa i zanat države Crne Gore. To je zemlja koja počiva na falsifikatima, obmanama i izvrtanjima istorijskih činjenica“, rekao je Aleksić i dodao:
„Kiković se protiv toga bori, još od studentskih dana“.

Aleksić je naglasio da je Kiković prvi istoričaj koji je sveobuhvatno napisao knjigu posvećenu Pavlu Đurišiću.

Knjiga „Vasojevići u borbi za srpsko i jugoslovensko ujedinjenje od 1914. do 1918. godine“ je knjiga koja govori o borbi Vasojevića za srpsko nacionalno oslobođenje i ujedinjenje. Tu se nalazi hronološki prikaz njihove borbe počevši od Prvog svjetskog rata gdje su oni aktivno učestvovali, njihova uloga u Mojkovačkoj bitci i pitanje ujedinjena 1918. godine“, objasnio je Aleksić.

On je istakao da je Kiković prikazao biografije svih učesnika Podgoričke skupštine koji su bili sa prostora Vasojevića i to je jedan dragocjen istraživački rad.

„Crnogorska akademija nauka još ne može da završi projekat akademije da prikupi i objavi biografije svih 165 učesnika Podgoričke skupštine, oni se bave time već godinama, a sam Kiković je objavio 32 biografije tadačnjih poslanika, a čitava CANU ne može 115“, naglasio je Aleksić.

Govoreći o knjizi „Rusija i Crna Gora kroz vjekove“, Aleksić je napomenuo podnaslov knjige u kojoj je sve rečeno o samoj pomoći Rusa Crnoj Gori.

„Od vremena pada srpskog naroda pod Otomansko carstvo, gotovo svaka misao o oslobođenju srpskog naroda bila je vezana za ideju Boga i vjeru u Rusiju.“, rekao je Aleksić i naglasio:

„Da je Rusija zivisno od toga koliko su joj spoljno-političke prilike dopuštale uvijek radila u korist slovenske, a ujedno i srpske stvari“.

Kulturne i književne veze su se održavale i uz crkvene veze bile su jedina spona srpskog i ruskog naroda u teškim vremenima, a to je Kiković po riječima Aleksića veoma precizno obradio u knjizi.

Lalić: „Glas Holmije“ čuva ćirilicu

David Lalić govorio je o značaju časopisa „Glas Holmije“ za kako Srbe na prostoru Limske doline, tako i za Srbe u Crnoj Gori i regionu.

„Časopis nas podsjeća da su Srbi narod snažnog nadahnuća i moralnog nasleđa sa velikim intelektualnim dometom koji mu je priredila istorija“ rekao je Lalić i naglasio:

„Časopis „Glas Holmije“ je pisan ćirilicom, štiteći ga pritom od nemani koja ga uništava. On je obogatio srpsku riznicu kulture“.

Lalić je istakao da ovaj časopis ima misionarsku ulogu i da je postao svetionik istorijske istine.

„Osam knjiga koje je štampao Kiković govore o borbi srpskog naroda i Vasojevića u minulim vjekovima i ostavljaju utisak i opomenu mladim generacijama da govore srpskim jezikom i da čuvaju tradiciju koju su im preci ostavili“, istakao je Otašević.

Otašević je govorio o ulozi Vasojevića u Prvom svjetskom ratu i povlačenje srpske vojske preko Albanije, te da je to u Kikovićevoj knjizi značajno utemeljeno, argumentovano i činjenično opisano.

Kiković: Rusija uvijek bila uz Crnu Goru

Kiković je naglasio da je u svom pisanju započeo borbu protiv laži da su četnici izdajnici i da su četnici saradnici okupatora, pa odatle i želja da se bavi istraživanjem.

„Oni su bili patriote, ljudi koji su se borili za svoju državu. Nažalost nijesu mogli da pobijede, zato što na njihovoj strani nijesu bili Englezi. Oni su dobili ovaj prostor na upravu i oni taj prostor imaju do današnjeg dana“, istakao je Kiković i naglasio da su upravo Englezi doveli do sukoba između četnika i partizana.

„Mentori i četnicima i parizanima su bili Englezi i nažalost Draža Mihailović je previše vjerovao njima“, ističe Kiković.

Osim teme o bratoubilačkom ratu između četnika i partizana, Kiković je naglasio da se bavio Podgoričkom skupštinom.

„Tu je napisano bezbroj laži od ovog antisrpskog, anticrnogorskog i antiljudskog režima, koji je i formirao Akademiju nauka koja se bavi lažima i falsifikatima“ smatra Kiković i dodaje:

„Jedan od falsifikata je i taj da nam Rusija nikada nije pomagala. Ja sam upravo i stavio u podnaslovu „Da ruske pomoći i zaštite nije bilo, ni Crne Gore bilo ne bi“. Rusija je uvijek podržavala Crnu Goru, a to se može vidjeti i kod akademika Mirčete Đurovića koji taksativno navodi koliko je novca Rusija dala Crnoj Gori, a da pritom nikada jedan dinar nije tražila natrag“.

Kiković je u svom izlaganju podsjetio da je Sveti Petar Cetinjski ostavio amanet Petru II Petroviću Njegošu „Moli se Bogu i drži se Rusije“. A to se odnosi i na narod u Crnoj Gori da uvijek treba da se okreće ka Rusiji.

Nakon promocija knjiga potpisana jePovelja o prijateljstvu i bratskoj saradnji između Društva crnogorsko-ruskog prijateljstva „Sveti Đorđe“ i Srpskom narodnom odbranom Vasojevića i Limske doline.