Danas je 74. rođendan srpskom pesniku Dušku Novakoviću

Duško Novaković je savremeni srpski pesnik. Rođen je 1948. godine u Titogradu, Jugoslavija.

Otac mu je bio pilot-radiotelegrafista u Engleskom kraljevskom vazduhoplovstvu (RAF) za vreme Drugog svetskog rata, majka mu potiče iz ugledne podgoričke porodice Bracović- Zlatičanin. Izuzetnog glasa, Ksenija Cicvarić, bila je i ostala poznata kao vrhunski interpretator srpskog i muslimanskog melosa, šikanirana i proganjana u periodu kad je pesnikov otac, nakon Rezolucije Informbiroa robijao kao politički zatvorenik u staljinističkom logoru u Žilavi, u Rumuniji.

Pesnik je u svojoj šestoj godini prvi put video oca što je, kasnije, ostavilo traga u njegovoj poeziji – svojevrsnom analogijom vlastite sudbine sa mitom o Odiseju i Telemahu.

Prevođen je na mnoge svetske jezike, zastupljen u brojnim domaćim i stranim antologijama, a nedavno i u antologiji „Konj osam nogu ima“ koju je priredio i preveo znameniti američki pesnik srpskog porekla Čarls Simić.

Duško Novaković je jedan od inicijatora za osnivanje Srpskog književnog društva, čiji je član kao i Srpskog PEN centra.

Novaković se školovao u bivšim jugoslovenskim republikama, sada samostalnim državama, Makedoniji, Crnoj Gori i Srbiji, gde je studirao jugoslovensku i svetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu.

Objavio je oko petnaest zbirki poezije od kojih su najpoznatije „Znalac ogledala“, „Poderotine na vreći“, „Sati i životinje/Časovi i životni“ – dvojezično, na srpsko-hrvatskom i makedonskom, „Dijalog o nemaru“, „Hodnikom“, „Nadzornik kvarta“, „ Stacionarije – pesme rata i mesečarenja“, „Dostavljeno muzama“, „Smetenjakov crtež“, „Tupan i njegov pedagog“, „Klupe nenagrađenih“, „ Kad ćemo svetla pogasiti“, takođe i četiri izbora iz poezije: „Izabrao sam Mesec“, „Bioskop Limijer/Cinema Lumiere“ – dvojezično, na srpskom i francuskom, i obiman izbor iz knjiga objavljenih posle 2000. godine – „Sećanje na prve ljude“ i „Zabava za utučene“, u izdanju Fondacije Desanka Maksimović i izdavačkog centra Narodne biblioteke Srbije.

Bavi se prevođenjem poezije i proze sa makedonskog. Objavio je „Antologiju savremene makedonske poezije i preveo nekoliko samostalnih knjiga savremenih makedonskih pesnika.

Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja među kojima su: Milan Rakić, Mlada Struga, Zmajeva nagrada, Branko Miljković, Disova, Danica Marković, Đura Jakšić, nagrada Vasko Popa, Risto Ratković, Istok – zapad, Desanka Maksimović, za pesnički opus, te nagrada i priznanje grada Beograda za dorinos srpskoj književnosti, kao i nagradu Barski ljetopis.

O pesničkom delu ovog autora objavljena je knjiga kritičkih tekstova „Poezija Duška Novakovića“ i publikacija „Duško Novaković – Disovo proleće“, kao i nekoliko tematskih blokova u književnim časopisima. Bio je učesnik i gost poznatih svetskih festivala poezije, a održao je predavanje o savremenoj poeziji u nekadašnjoj Jugoslaviji na univerzitetu Tagora u Indiji, 1984. godine i o poeziji Vaska Pope na Odseku za slavističke studije na Bečkom univerzitetu, 2008. godine.