BZSCG upriličila Okrugli sto posvećen Jovanu Dučiću

Okrugli sto na temu “Jovan Dučić – povratak velikog pjesnika i diplomate” upriličen je u Biblioteci za slijepe Crne Gore. Povod je obilježavanje 150 godina od rođenja velikog stvaraoca, ali i osvjetljavanje dosad slabije poznatog vidokruga njegove misaone i rodoljubive poezije, njegove proze i publicistike, kao i intelektualnog i diplomatskog djelovanja.

Poseban fokus bio je na priči o povratku njegovih zemnih ostataka iz SAD-a 22.10.2000. godine u Trebinje. Na tom putu, “boravio” je i u Crnoj Gori, u podgoričkom Sabornom hramu Hristovog vaskrsenja koji je tada bio u izgradnji, ali i u Danilovgradu i Nikšiću.
Učesnici okruglog stola bili su književnici i književni kritičari Milica Kralj, Budimir Dubak i Perivoje Popović, kao i publicista i istraživač Jovan Markuš. Prisutnima se obratio i mr Božidar Bobo Denda, direktor Biblioteke za slijepe Crne Gore, ističući da Dučićevo stvaralaštvo prevazilazi usko nacionalne okvire, smještajući ga u rang svjetski značajnih poeta.

Milica Kralj dala je sveobuhvatnu sliku ne samo Dučićevog stvaralaštva, već i njegovog života, tokom kojeg je, kako je istakla uvijek na umu imao i interes srpskog naroda i kulture.
– Pjevao je sa svijetle nebeske čistine, svijetlećim buktinjama u tmini, osvijetlivši i uznijevši u svere visoke etičnosti i estetike srpski duhovni prostor, ali i srpsko stradanje, srpsku patnju i srpske žrtve, politički ideolozi mu nisu oprostili toliku ljubav prema rodu i nacionalnu samosvijest – rekla je Kralj.
Perivoje Popović odlučio se na esejistički način prikaza Dučićevog stvaralaštva, objedinjenog u kazivanju koje je naslovio “Samo buktinjama Dučić zbori kroz tmine”. On se, pored ostalog, fokusirao na temu slobode prisutnu u Dučićevom stvaralaštvu. Jer, ističe, buktinju slobode koja razgoni tmine, Dučić je znao da razgori, a jer je bio svjestan da nam je potrebno svjetlosti, navodi Popović.
– Jedna od zvijezda koja nam neprestano iz trebinjske Gračanice šalje svoj sjaj, i pomaže nam da vratimo ljudskoj svjetlosti u sebi i da je šaljemo iz sebe, da spoznamo istinu i slobodu, jeste Dučić – rekao je Popović.
Budimir Dubak, koji je u vrijeme prenosa zemnih ostataka Dučićevih bio ministar vjera u Crnoj Gori, i predsjednik Organizacionog odbora za prenos posmrtnih ostataka Jovana Dučića, kao i Jovan Markuš, koji je bio sekretar tog odbora, publici su prenijeli niz zanimljivih sjećanja vezanih za taj događaj iz naše bliže prošlosti. Dubak je navodeći da iako Dučić do tog događaja nije bio u Crnoj Gori, ipak je zadužio Crnu Goru i Crnogorce kada je 1934. u Trebinju podigao prvi spomenik Njegošu, rad Tome Rosandića, i čak ga lično otvorio.
Ovom prilikom Dubak je istakao da ako se Njegoš smatra najvećim srpskim pjesnikom epike, za Dučića se može reći da je najveći lirik u srpskom narodu. No, visinu je postigao i u misaonoj poeziji, koja je dugo prećutkivana.
– Njegova metafizička poezija su sami vrhovi metafizičkog evropskog pjesništva. No, nismo dovoljno znali dugo da su istinski prikriveni razlozi ideološke i nacionalne prirode, jer nije bilo popularno biti s one druge strane u odnosu na komunističku vlast, i nije bilo popularno biti dominantno opredijeljen za srpski narod i njegovo stradanje i njegovu sudbinu – rekao je Dubak, između ostalog.
Jovan Markuš je ukazao na značaj održavanja ovog okruglog stola, ističući da je riječ o velikom datumu i velikom jubileju naše kulture.
Na početku i na kraju, publika je imala priliku da čuje i stihove Jovana Dučića, ali i da postavlja pitanja i učestvuje u živoj diskusiji