Bobi Fišer: Prognani prijatelj srpskog naroda
Na današnji dan, 6. avgusta 2004. – Američkog državljanstva odrekao se bivši šahovski šampion Bobi Fišer, koji je uhapšen u Tokiju na osnovu potjernice SAD zbog kršenja embarga protiv Jugoslavije 1992. godine.
Piše: dr Aleksandar Raković
Poslije skoro dvadeset godina boravka daleko od očiju javnosti, Bobi Fišer je prihvatio da sa Borisom Spaskim odigra još jedan meč kao svojevrstan nastavak njihovog meča za svjetsku titulu u Rejkjaviku (1972). Fišer je insistirao da se događaj smatra mečom za titulu svjetskog prvaka. Meč je od septembra do novembra 1992. održan u Saveznoj Republici Jugoslaviji, prvo na Svetom Stefanu u Republici Crnoj Gori, a potom u Beogradu u Republici Srbiji. Nakon trideset odigranih partija rezultat je bio 10:5 za Fišera uz 15 remija.
Pokazalo se, međutim, da je ovaj meč za Fišera u životnom smislu bio i prelomniji od onog koji je 1972. igran u Rejkjaviku. Naime, Savjet bezbjednosti Ujedinjenih nacija je u maju 1992. uveo potpunu blokadu Saveznoj Republici Jugoslaviji koja je podrazumijevala, pored ostalog, i ekonomske i sportske sankcije. Ministarstvo finansija Sjedinjenih Američkih Država je 21. avgusta 1992, dakle prije početka šahovskog meča u Saveznoj Republici Jugoslaviji, obavijestilo Bobija Fišera da će učešćem prekršiti odluku (naređenje) predsjednika Džordža Buša (starijeg) iz juna 1992, koje ima snagu zakona, da su uvođenjem međunarodnih sankcija prekinute sve ekonomske veze sa Saveznom Republikom Jugoslavijom.
Savezni sud Sjedinjenih Američkih Država je 15. decembra 1992. optužio Bobija Fišera za kršenje međunarodnih sankcija protiv Savezne Republike Jugoslavije i kršenje odluke (naređenja) predsjednika Džordža Buša (starijeg). Istog momenta je izdat nalog za hapšenje Bobija Fišera koji je od tad smatran bjeguncem.
Fišer je 1992. iz Savezne Republike Jugoslavije otišao u Mađarsku, pa u Njemačku, zatim na Filipine i u Japan. Uprkos tome što je bio bjegunac, Fišerov američki pasoš mu je još neko vrijeme omogućavao kretanje. Međutim, Sjedinjene Američke Države su 2003. poništile Fišerov pasoš. Dok se spremao da se s tokijskog aerodroma vrati na Filipine, japanske vlasti su 13. jula 2004. uhapsile Fišera u skladu sa zahtjevom Sjedinjenih Američkih Država.
Bobi Fišer je u japanskom zatvoru proveo osam i po mjeseci. Komitet za oslobođenje Bobija Fišera, na čelu s kanadskim novinarom srpskog porijekla Džonom Bosnićem, osnovan je kako bi američkom šahisti pružio podršku i našao način za dobijanje azila u nekoj od inostranih država. Fišer je, što zvanično što nezvanično, tražio azil i utočište od Japana, Njemačke i Državne zajednice Srbija i Crna Gora, a na kraju i od Islanda.
Crnogorski predsjednik Filip Vujanović je početkom avgusta 2004. kazao: „Crna Gora će imati pozitivan odnos prema zahtjevu bivšeg svjetskog prvaka u šahu, Roberta Fišera, za azil u SCG ukoliko o tome bude postignut dogovor između Amerike i Japana“. No, Vujanović se ubrzo povukao: „Očigledno, nema uslova da Fišer dobije azil“ jer „zahtjev Amerike se mora poštovati“. S tim u vezi, Džon Bosnić je u intervjuu franfurtskim “Vestima” (27. mart 2011) izjavio: „Bobi Fišer je bio veliki srpski prijatelj… Nažalost, morao sam i da mu se izvinim što Srbija nije uslišila Fišerovu želju da se nastani među našim narodom“.
Da je Fišer bio srpski prijatelj potvrdio je srpski i jugoslovenski šahovski velemajstor Borislav Ivkov koji je podržao inicijativu Večernjih novosti da jedna ulica u Beogradu nosi ime Bobija Fišera: „Kada je 1992. godine došao u Srbiju, to je vjerovatno bio njegov najpogrešniji potez. Zbog toga je zapao u nemilost svoje države. Zaslužio je ulicu i zbog onoga što je dao šahu i zbog svog odnosa prema Srbima“.
Parlament Islanda je u martu 2005. jednoglasno, iz humanitarnih razloga, pružio azil Bobiju Fišeru koji je u toj zemlji, u kojoj je osvojio titulu svjetskog prvaka, živio do smrti. Umro je 17. januara 2008. a sahranjen je 21. januara 2008. na malenom hrišćanskom groblju pokraj crkve u mestašcetu Logardelir. Kada već nije mogao da počiva u zemlji srpskog naroda koju je veoma volio.
Nisam bio gost nego sam dolazio iz Budve brodicem na plazu ispred Svetog Stefana.
Jednog dana jedna manja grupa ljudi se pojavila na ulasku na mostic u Sveti Stefan.
Prepoznao sam Gazda Jezdu i Bobija Fisera.
Inace tu su bile i „kobre“ koje su cuvale generala Panica tada Nacelnika JNA, dok se kupao na plazi, kao i mnoge druge poznate licnosti estrade.
Pocivaj u miru prijatelju nas
Od 1992. Bobi Fišer je u Bg (u, tada, hotelu Interkontinental) boravio oko 1,5 god. U SAD ga je FBI uništio, opljačkao mu stan, oduzeo patent za šah. elekton. časovnik (koji danas svi besplatno koriste!)… Te, 2005-te, Fišer je iz Japana tražio naše državljanstvo (SRJ), ali to nije dozvolio tadašnji predsednik SRJ Svetozar Marović, kako se “ ne bi zamerili Amerikancima“!
Petre, jako sam dobro pročitao i shvatio Bibliju, premda to nije jednostavno! U Svetom Pismu zlo ne može da se nazove dobrim, a Vi uporno pokušavate da nam „drugosrbijance“, koji patološki mrze i preziru Srbe i Srbiju prikažete kao nekakve „anđele“, „svece“, „dobročinitelje“,…To je laž, a laž dolazi od Satane lično! Znam da nije prijatno, ali je istinito! Filozofija „drugosrbijanaca“ se ogleda upravo u ovome što Vi pokušavate „propovijedati“, da nema Boga, ali ni Đavola, da su dobro i zlo isto, da je sve relativno, itd. To je čisti satanizam!
… Čovjek te samo pogrješno čitao, pa zapao u nezgodu, Anonimni!
Inače, sve ti stoji u činjenicama.
Nemaš razloga da se upinješ i trošiiš.
Ko je mislio dok ti je čitao post, sve je razumio.
Pravilno razumio!
Petre, ovo što Vi „propovijedate“ o „drugosrbijancima“ nije nikakvo hrišćanstvo, već naprotiv, klasično licemjerje i farisejstvo, relativizacija istine i pokušaj da se istina i laž „ujednače“! Ko je čitao Bibliju, zna da je čak Pontije Pilat kao rimski silnik i bezbožnik htio osloboditi Isusa Hrista, ali mu to nisu dali lažni vjernici fariseji, koji su i krivi za Njegovu smrt na Krstu!
Mene fascinira ta vaša hrabrost da o svemu sudite. I udbedjenost da ste u pravu.
Da prvi kamenujete….
Pročitajte malo pažljivije Bibiliju. Sve tamo piše.
„Druga Srbija“ izraz koji mi se ne svidja,Srbija je jedna.Ali kako mi Srbi volimo da se delimo, neka ga.Ona predstavlja par procenata srpskog naroda,nema apsolutno nikakvog uporista u Srbiji.Ceda Jovanovic je imao 0,2% na izborima,na svom biralistu imao je dva glasa(on i Zena):),ostali su nesto bolji.Da si se malo vise potrudio mogao si ih sve nabrojati.A Petru ne bih da odgovaram.Ako on ne vidi o kakvim se bitangama i izdajnicima radi plasim se da tu vise nema pomoci.
Petre, ne znam u čemu je problem, nisam pljuvao Srbe i Srbiju nego „Drugu Srbiju“, Vi izgleda ne primjećujete razliku? Stojim iza svake svoje riječi da su „drugosrbijanci“ razarajući „kancer“ srpskog društva! Ako su za Vas „simbol srpstva“ osobe kao Nataša Kandić, Sonja Biserko, Jelena Milić, Biljana Srbljanović, Borka Pavićević, Staša Zajović, Sonja Liht, Vuk Drašković, Goran Svilanović, Svetislav Basara, Čeda Jovanović, Nenad Čanak, Dragan Šutanovac, Milivoj Bešlin, Zoran Kesić, Teofil Pančić, Bojan Kostreš, Mirjana Karanović, Stefan Filipović, Gorčin Stojanović, Marko Šelić – „Marčelo“, prije svih „mama Druge Srbije“ Latinka Perović, onda nismo na istoj strani i ponosan sam zbog toga!
Kancer svakog društva je imunost na tudje mišljenje. Moramo biti hrišćani u pravom smislu riječi, pa razumjeti, oprostiti, posavjetovati… Teška je riječ izdajnici. Čega? I jesmo li mi stvarno bolji od njih? Po čemu? Bolji smo roditelji, komšije, radnici? Više nesrećnika smo zbrinuli? Više sirotišta obili? Šta to tako virtuelno mi više volimo od njih. Sebe? Državu?
Lažne su to dileme. Srbi ili izdajnici. Pitanje je samo jesmo li mi Ljudi. Patrijarh Pavle je to lijepo zborio: Budimo ljudi.
Vikinzi sa Islanda su pokazali da imaju „kičmu“, za razliku od Srba kojima preko „drugosrbijanaca“ kao „metastaze“ srpskog društva upravljaju albanske, bošnjačke, hrvatske i naročito zapadne obavještajne službe! Neka veliki Bobi Fišer počiva u miru!
E lijepo ti ispljuva srpski narod, alal ti vjera. Pretpostavljam da si ti u najmanju ruku neki bezgrešni andjeo. Samo sjeti se narodne: Pljuni više sebe te na sebe…