Bratski odnosi Srba i Crnogoraca – temeljni uslov stabilnosti države Crne Gore i dobrih odnosa Crne Gore i Srbije

Piše: Milan Gajović

„Gdje je sloga, tu je Božji blagoslov.“ (Narodna mudrost)

„Gdje jedinstvo vlada, tu stanuje Bog.“ (Švajcarska mudrost)

Prema podacima MONSTAT-a (iako spornih na štetu Srba), na popisu stanovništva, 2011.godine, 28,73 odsto građana su se izjasnili kao Srbi, ali i 42,88 odsto građana se izjasnilo da im je srpski maternji jezik.

To mi daje za pravo da javno predložim institucionalno ujedinjavanje u jedinstven politički subjekt (partiju, pokret, front…) predstavnika građana srpskog govornog područja: srpskih i prosrpskih stranaka i NVO, Srpskog nacionalnog savjeta Crne Gore, Matice srpske – Društva članova u Crnoj u Crnoj i istaknutih nezavisnih intelektualaca kojima je srpski maternji jezik. Na taj način stvorio bi se uticajan parlamentarni  faktor na političkoj sceni Crne Gore, koji bi bio jedinstven i nepokolebljiv u ostvarivanju ključnih opredjeljenja (izmjena državnih simbola, opozivanje odluke o priznanju lažne države Kosovo, ukidanje sankcija Rusiji i Bjelorusiji, unapređenje odnosa, prije svega, sa Srbijom i Rusijom, razvlašćivanje Đukanovićeve mafijaške hobotnice…). Tako se ne bi  moglo desiti da, na primjer, povodom antisrpske Rezolucije o Srebrenici, neko glasa za Rezoluciju ili da bude uzdržan.

Građani Crne Gore srpskog govornog područja su most uspostavljanja i održavanja skladnih odnosa između Crne Gore i Srbije. S jedne strane, oni su državljani – podanici države Crne Gore, ali i dio jedinstvenog srpskog naroda. Zato su matične države ovih građana i Crna Gora i Srbija.

Parlamentarna većina, očigledno, ne može da funkcioniše, jer su Demokratska CG , Pokret URA i, nažalost, premijer Krivokapić produžene ruke NATO lobista u CG, američke, britanske i njemačke ambasade u Podgorici, veoma uticajnog i bogatog albanskog planetarnog lobija, i „druge familije“ okupljene oko koncerna „Vijesti“. Krivokapićeva vlada je, u svojim ključnim i spoljnopolitičkim i unutarpolitičkim opredjeljenjima, vlada potpunog kontinuiteta sa Đukanovićevim antisrpskim i mafijaškim režimom. To potvrđuje i odgovor DPS ministra vanjskih poslova i europskih integracija Đorđa Radulovića, na poslaničko pitanje, od 24.juna, te zajedničko saopštenje Krivokapića, Bečića i Abazovića, od 22 juna, u kome se odlučno zalažu za opstanak, po svaku cijenu, takve njihove  Vlade i protiv su održavanja novih parlamentarnih izbora.

DPS je američka sekta, a  CIA, DEA ( američka agencija za borbu protiv narkotika) i druge, prije svega, američke agencije i NATO pakt u potpunosti kontrolišu šverc narkotika i duvana kroz Crnu Goru, i uopšte na Balkanu i čitavoj planeti. Oni Milu Đukanoviću, njegovoj rodbini, kumovima i prijateljima, u zamjenu za lojalnost, garantuju bezbjednost i imunitet od krivičnog gonjenja i obezbjeđuju znatan komad kriminalnog „kolača“.

Ekspertske vlade su se svuda pokazale kao loše rešenje, izuzev kao kratkotrajne,  prelazne, tehničke vlade čiji je osnovni zadatak da u najkraćem mogućem roku pripreme naredne parlamentarne izbore. Članovi takvih vlada (nesporni i sporni eksperti) nemaju nikakvu odgovornost prema biračkom tijelu i parlamentarnoj većini, a svaka vlast kvari.

Hitnost formiranja jedinstvenog političkog subjekta koji bi predstavljao birače –  crnogorske građane srpskog govornog područja proizilazi i iz plana NATO lobista, kao i američke, britanske i njemačke ambasade u Crnoj Gori da Krivokapićeva vlada bude manjinska prelazna vlada kojoj bi DPS davala podršku, a da se poslije narednih parlamentarnih izbora, formira koaliciona vlada DPS-a, njenih satelita, Demokrata CG i Pokreta URA, u kojoj za odbačenog (anti-Srbina i bogoborca) Krivokapića ne bi bilo mjesta.