210 godina od Boja na Mišaru

Danas se obilježava 210 godina od Boja na Mišaru, jedne od najznačanijih bitki Prvog srpskog ustanka.

U bici koja je vođena između srpske ustaničke vojske pod komandom Karađorđa i turske vojske na Mišarskom polju kod Šapca od 13. avgusta do 15. avgusta (odnosno od 1. do 3. avgusta po julijanskom kalendaru) 1806. Karađorđeva vojska do nogu je potukla Turke koji su krenuli u silovitu ofanzivu.

U danima koji su prethodili ovoj najslavnijoj bici Prvog srpskog ustanka, dok je Karađorđe sa šumadijskom vojskom još uvijek bio na Moravi i čekao napad Turaka od Niša, Turci iz Bosne, predvođeni bosanskim vezirom Sulejman-pašom Skopljakom i pašama Sinanom i Hasanom, su prodrli preko Mačve do Šapca, oslobodili ga opsade i potisnuli ustanike do ušća rijeke Vukdraže u Savu.

Istovremeno, jedan jači odred Turaka pod komandom srebreničkog Hadži-bega je krenuo iz Soko grada prema Valjevskoj nahiji. Turski plan je bio da se ova kolona u Paležu spoji sa glavninom koja je iz Šapca trebalo da nastavi ka Beogradu.

Jakov Nenadović je izvijestio Karađorđa i zatražio pomoć, a ovaj mu je poručio da što duže zadržava Turke kako zna i umije, dok on ne stigne. Stojan Čupić i prota Mateja Nenadović su pregovarali sa Turcima u Badovincima, zadržavši ih dvadesetak dana da sa glavnom vojskom ne pođu na Šabac.

Kada je bosanski vezir stigao sa vojskom do Šapca  Karađorđe je već bio pobijedio na Moravi i krenuo u Podrinje.

Karađorđe je krenuvši ka šancu na Kličevcu kod Valjeva glavninu svoje vojske predao Milošu Obrenoviću koji je trebao da se sukobi sa Hadži-begom. Hadži-beg je poražen 1. avgusta (20. jula po starom kalendaru) 1806. kod Bratačića.

Bosanski vezir je sa svojom vojskom istog dana krenuo iz Šapca ka Beogradu. Desno krilo njegove vojske na čelu sa banjalučkim Hasan-pašom su ustanici dočekali u Mesarcima i potisnuli ka Šapcu. Glavnina turske vojske pod komandom Sulejman-paše je nastavila napredovanje i uveče se ulogrila u selu Ušće. Tu su tih tokom noći napali Jakov Nenadović i pop Luka Lazarević. Ujutro su se ustanici povukli, ali su druge noći opet napali Turke. Bosanski vezir je odlučio da se povuče do Šapca i da čeka povoljniju priliku da napadne Beograd.

Dana 9. avgusta srpska vojska jačine 6.000-7.000 pješaka i do 2.000 konjanika bila stigla je na Mišarsko brdo.

Ustanici su počeli da podižu šanac između Save i Jelenačke šume, negdje na zaravni mišarskog brda, jer je Karađorđe vidio taktički i strateški potencijal, budući da je dobar pregled terena ispred brda, odakle će se Turci kretati.

Mnogi istoričari ističu da je položaj šanca bio presudan za pobjedu. Po završetku krvavog boja, Austrijanci su javili od teškom porazu Turaka koji su prema tim izveštajima imali više od 3 hiljade žrtava.

Godišnjica Boja na Mišaru obilježena je polaganjem vijenaca i odavanjem počasti u selu Mišaru, kod Šapca, kod spomenika Karađorđu i mišarskim junacima. Vijence su pored ministra rada u Vladi Srbije Aleksandra Vulina položili i predstavnici Ministarstva odbrane i Vojske Srbije, diplomatskog kora, kao i udruženja i građani opredijeljeni za njegovanje tradicija oslobodilačkih ratova Srbije.

Obilježavanju godišnjice prisustvovali su predstavnici Grada Šapca, princ Aleksandar Karađorđević i druge javne ličnosti.

Gradonačelnik Šapca Nebojša Zelenović rekao je da se danas slavi sloboda, hrabrost i umješnost, i da sve te osobine treba da nas karakterišu i poslije 210 godina.

Pobjedom na Mišaru Srbi su odnijeli brilijantnu pobjedu koja je učvrstila položaj ustanika i znatno ugrozila status Turaka u okviru Beogradskog pašaluka.