Vlada Crne Gore po uzoru na Pavelića napada SPC
1 min read
Piše: Nikola Ivanović
„Titanik” je 15. aprila 1912. godine potonuo nakon sudara sa ledenom masom. Nacrt zakona o vjerskim slobodama sudario se sa drugom masom, koja se zove narod.
Ministar za ljudska i manjinska prava Suad Numanović, bez obzira na činjenicu da je „narod uzavreo zbog zakona,” upozorio je da ministarstvo (koje imenujem kao minstarstvo za vjerska upetljavanja), neće odustati od nacrta zakona. Zakon se upetljao u vlasnička prava bogomolja sagrađenih prije 800 godina, koje treba da pripadnu državi. No što!
Manastiri i crkve koji su sagrađeni do 1918. treba da pripadnu, ne srpskoj crkvi i Srbima koji su ih podizali, nego državi pa se narod pobunio. Kao da su Srbi i njihove bogomolje od juče. Recimo, Srpska pravoslavna crkva “Svetoga Luke” u Kotoru (1195), starija je 132 godine od Visokih Dečana kraj Peći (1327), a samo devet godina mlađa od Studenice (1186).
Ili manastir Đurđevi stupovi kraj Berana sagrađeni su 114 godina prije Visokih Dečana, dok je Studenica podignuta nekih 27 godina prije Đurđevih stupova. Oni preko osam vjekova svjedoče o svom postojanju pa teško prolazi kod Crnogoraca da vjersko objekti SPC postanu zvanična meta za državnu pljenidbu, tim prije što je crnogorska država iznikla iz oltara srpske pravoslavne crkve. Pobrojane svetinje kao i manastir u Morači, Ždrebaonik, Ostrog i stotine drugih crkava i manastira podizali su Srbi. Zaboraviti ono što je bilo, nosi rizik slabog predviđanja što se može desitu sutra.
Televizijski snimci sa rasprava o Nacrtu zakona pretvara naše domove u prostor za predstave. Uradi nešto što niko nije uradio prije tebe da bi bio „besmrtan.”
Mitropolit nakanonske Crnogorske pravoslavne crkve udario je staricu i postao „besmrtan,” što je planetarni slučaj. Narod je za Miraša Dedeića rulja, jer mu nije pokazala dobrodošlicu, pa je baba dobila zadlanak. Javna rasprava nije mogla da se održi, jer skupu nisu mogli da prisustvuju svi zainteresovani građani. Određena je neuslovna, omanja prostorija gdje se izgleda primjenjuje princip: Unutra naši, vani njihovi. Ako je tvrdnja samo djelimično tačna, onda je javna rasprava koncipirana kao škola varanja.
Kalup ima uvijek isti odlivak, zato je, mislim, potrebna jedna politička paralela. Protiv cetinjske Mitropolije izgleda pribjeglo se korišćenjem hrvatskih iskustava za NDH prilikom izgona Srpske pravoslavne crkve. Nezavisna država Hrvatska, pod vođstvom Ante Pavelića dekretski je ukinula Srpsku pravoslavnu crkvu i umjesto nje promovisala tzv. “Hrvatsku pravoslavni crkvu.”
Pavelićev ambasador pri Svetoj stolici dr Nikola Rušinović 9. maja 1942. godine piše: “U tome aktu Sveta stolica gleda put ka vjerskoj Uniji.” Uloga ovog mrtvorođenčeta u Hrvatskoj svodila se na denacionalizaciju Srba.
Glavni propagator nove crkve u Hrvatskoj bio je Crnogorac, Savić Marković Štedimlija, koji je u Zagrebu pokrenuo časopis „Glas pravoslavlja.” Priredio je i „Pravoslavni kalendar,” za 1943. godinu. Ruski emigrant, raspop Gergomen postao je „mitropolit” Hrvatske pravoslavne crkve. Prišlo mu je nekoliko rašćinjenih sveštenika.
U Crnoj Gori ovu nekanonsku crkvu, odnosno partijsko-religijsku zajednicu predstavlja raščinjeni Miraš Dedeić, od 17. januara 2000. godine, koji poduže traži da se njemu ustupe svi manastiri i crkve Srpske pravoslavne crkve. Koliko znam, samo još u Portoriku je registrovana, u lokalnoj administrativnoj jedinici, „Vizantijska pravoslavna crkva”. Umrla je prirodnom smrću, zbog manjka vjernika.
Ma kakav Pavelić i budalaštine , mi oćemo da vratimo svoju autokefalnu crkvu otetu 1918 , sa tim nemaju veze ustaše i gluposti , nego kanonsko pravo crnogoraca da imaju svoju nacionalnu crkvu
Nijeste valjda mislili da će crnogorci biti jedini pravoslavni narod koji će ići imati u svojoj nezavisnoj državi nacionalnu crkvu susjeda ?
To je nemoguće , mi ćemo vratiti svoje kad tad !
Udbašu, ti i takvi kao ti nijesu Crnogorci, već najgori izrodi i izdajnici Crne Gore. Da išta znaš o Pravoslavnoj Crkvi i o istoriji Crne Gore ne bi stalno bulaznio o kanonima i autokefaliji.
Laiku, ne postoje nacionalne crkve. Postoji JEDNA SVETA, SABORNA I APOSTOLSKA CRKVA. A što se tiče kanonskog prava ono je zbir crkvenih pravila donesenih do 9.vijeka, ono pripada Crkvi a ne pojedincima ili Crnogorcima i drugim. I baš po kanonskom pravu Makedonci i Crnogorci nemaju autokefalnost. Možda nekad dobiju smoupravu? Do tada, Ti bi trebao da počneš odlaziti u crkvu, da se prvo krstiš, pa onda da se ispovijediš i pričestiš. Ne zaboravi post i molitvu.
A šta su Ruska, Bugarska, Gruzijska, Finska, Rumunska, Kiparska, Grčka,Poljska, Albanska, Češka i Slovačka, Sinajska, Japanska i Kineska?
Sve su one anacionale zato što se nekome na Cetinju napeo da ukine prefiks Srpska iz imena crkve u crnogorskoj državi?
U kakonima je jasno propisano kako se pravoslavni hrićani imaju ponašati u raznim situacijama. Mnogi kanoni govore o tome kako se treba ponašati kada episkop saslužuje sa otpadnicima, raskolnicima, jereticima i ostalima. POšto vas mitropolit šuruje tajno sa katolicima, a to ne objavljuje na svojoj Svetigori, preporučujem vam sledeće kanone za izučavanje:
7 . pravilo Sv. Apostola
Ako koji episkop ili prezviter ili đakon bude svetkovao sveti dan Pashe (Vaskrasa) pre prolećne ravnodnevnice zajedno sa Judejima neka se svrgne.
10. pravilo Sv. Apostola
Koji se zajedno sa odlučenim, ma bilo i u kući, bude molio, neka se odluči.
11. pravilo Sv. Apostola
Klirik, koji se bude molio zajedno sa svrgnutim klirikom, neka se svrgne i on.
45. pravilo Sv. Apostola
Episkop, ili prezviter, ili đakon, koji se sa jereticima samo i molio bude, neka se odluči; ako im pak dopusti, kao kliricima, da što rade, neka se svrgne.
46 . pravilo Sv. Apostola
Zapovijedamo da se svrgne episkop, ili prezviter, koji prizna krštenje ili žrtvu jeretika. Jer: kako se slaže Hristos s velijarom? ili kakav udio ima vjerni sa nevjernikom?
48. pravilo Sv. Apostola
Episkop, ili prezviter, ili đakon, koji primi od koga drugo rukopoloženje, neka se svrgne i on i onaj, koji ga je rukopoložio, osim ako se ne dokaže da od jeretika ima rukopoloženje. Jer, koji su od takvih kršteni ili rukopoloženi, ne mogu biti ni vjerni ni klirici.
64 . pravilo Sv. Apostola
Ako koji klirik ili svetovnjak pođe u sinagogu Judejsku ili jeretičku da se moli, neka bude svrgnut i odlučen.
70. pravilo Sv. Apostola
Ako koji episkop ili prezviter ili đakon ili drugi iz imenika klirika bude postio zajedno sa judejima, ili svetkovao sa njima njihove praznike, ili primao od njih njihove praznične darove kao presne hlebove ili šta slično neka bude svrgnut, a ako to učini svetovnjak neka se odluči.
71 . pravilo Sv. Apostola
Ako koji hrišćanin prinese ulja u svetilište neznabožačko, ili u judejsku sinagogu, ili pali sveće, kada su praznici jeretički, neka se odluči.
1. kanon Antiohijskog Pomesnog Sabora
Svi oni, koji se usude da povrede naredbu Svetog i Velikog Sabora, koji se sakupio u Nikeji u prisustvu blagočestivog i Bogu omiljenoga Cara Konstantina, u pogledu praznika spasiteljne Pashe, imaju biti odlučeni i isključeni iz Crkve, ako po svojoj raspoložnosti k prepiranju ostanu uporni protivu dobre ustanove…
2. pravilo četvrtog pomesnog Antiohijskog sabora
Svi oni, koji dolaze u Crkvu i slušaju Sveto Pismo, ali koji neće da učestvuju zajedno sa narodom u molitvi, ili se odvraćaju od svetog Pričešća i evharistije po nekom protivljenju, takvi imaju biti isključeni iz Crkve dok se ne ispovede i ne prinesu plodove pokajanja, i tada, kada uzmole moći će dobiti oproštaj. Niti treba imati opštenja sa onima , koji su odlučeni, niti odlaziti u kuće i moliti se sa onima , koji se sa Crkvom ne mole, niti primati u jednu Crkvu one, koji se tuđe od zborova, što u drugoj crkvi bivaju. Nađe li se pak koji episkop ili prezviter ili đakon, ili drugi iz klira, da opšti sa onima koji su odlučeni, neka bude odlučen i on, kao čovek, koji red Crkveni pomućuje.
9. pravilo Kartagenskog sabora
Ako koji episkop ili prezviter primi u opštenje one, koji su zaslužno zbog svojih prestupa bili isključeni iz Crkve, mora i on potpasti onakvoj istoj osudi…
Kanonski odgovor sv. Timoteja Aleksandrijskog br.9
Na pitanje da li može jedan klirik da se moli u prisustvu arijanaca ili drugih jeretika, ili mu to ništa ne škodi, kad se on moli ili čini prinos.
Odgovor:
Na božanstvenome prinosu đakon prije vremena celivanja kazuje: „Koji ste van opštenja, odlazite“, ne smeju dakle prisustvovati, osim ako obećaju da će se pokajati i da će ostaviti jeres.
33. pravilo Laodikijskog Sabora
S jereticima ili raskolnicima ne sme se zajedno moliti.
9. pravilo Laodikijskog Sabora
Ne može se dopustiti, da oni, koji pripadaju Crkvi polaze radi molitve ili službe u groblja ili u takozvane mučeničke hramove jeretika, a koji to čine, ako su verni, imaju biti van opštenja za neko vreme. Pokaju li se i ispovede da su zgrešili, neka se opet prime.
32. pravilo Laodikijskog Sabora
Ne treba primati jeretičkih blagoslova, jer su oni više zloslovlja nego li blagoslovi.
34. pravilo Laodikijskog Sabora
Nijedan hrišćanin ne sme ostavljati mučenike Hristove i obraćati se lažnim mučenicima, tj. jeretičkima, ili koji su prije jeretici bili, jer su ovi daleki od Boga. Neka su dakle anatema, koji se k njima obraćaju.
37. pravilo Laodikijskog Sabora
Praznične darove, koje šalju Judeji ili jeretici, ne treba primati, niti zajedno s njima praznovati.
38. pravilo Laodikijskog Sabora
Ne sme se praznovati zajedno sa neznabošcima, niti opštiti u njihovom bezbožju.
6. pravilo Laodikijskog Sabora
Ne može se dopuštati jereticima, koji ostaju uporni u jeresi da ulaze u dom Božji.
7. pravilo Laodikijskog Sabora
Koji se obraćaju iz jeresi….ne smeju se primati dok ne predadu anatemi svaku jeres, a osobito onu, u kojoj su prije bili, i tek onda oni koje oni nazivaju vernima pošto izuče simvol vere i budu pomazani svetim mirom, neka se prime u opštenje svetih tajni.
10. pravilo Laodikijskog Sabora
Koji Crkvi pripadaju, ne smeju ravnodušno ženiti svoju decu sa jereticima.
31. pravilo Laodikijskog Sabora
Ni sa kakvim jeretikom ne sme se brak sklapati ili za takve davati sinove ili kćeri, nego naprotiv treba njih uzimati, ako obećaju, da će (pravoslavni) hrišćani postati.
72 . pravilo Trulskog (šestog Vaseljenskog) Sabora
Neka ne bude dopušteno čoveku pravoslavnome da se sjedini sa ženom jereti~kom, niti ženi pravoslavnoj da se venča sa čovekom jeretikom, a ako se otkrije da je ko tako što učinio, brak neka se smatra ne valjanim i nezakonita sveza neka se razvrgne, jer ne treba da se meša ono, što se ne može mešati, niti sastavljati sa ovcom vuka, ni sa Hristovim udelom nasledstvo jeretika; a ko prestupi ovo, što smo mi ustanovili neka se odluči….
5. pravilo Sv . Vasilija Velikog
Jeretike, koji se pri kraju života kaju, treba primati, ali primati ih , razume se, ne bez razbora, nego ispitavši, da li pokazuju pravo pokajanje, i da li mogu predstaviti plodove, koji svedoče o njihovom staranju da se spasu. Kanoni Svetih Vaseljenskih Sabora o jeresi 207
1. pravilo Kartagenskog Sabora
Oni koji su kršteni od jeretika treba da se ponovo krste da bi bili primljeni u Crkvu.
15. kanon
A oni, koji se odeljuju od opštenja sa svojim episkopom zbog kakve jeresi, koja je od svetih sabora, ili Otaca osuđena, to jest kad on javno propoveda jeres i otvoreno o njoj u crkvi uči, takvi ne samo što neće podleći kazni po pravilima za to, što su prije sabornoga razbora odelili se od takvoga episkopa, nego će naprotiv biti zaslužni časti koja pravoslavnima pristoji. Jer oni nisu osudili episkope, nego nazoviepiskope i nazoviučitelje, niti su raskolom porušili jedinstvo Crkve, nego naprotiv pohitali su da oslobode Crkvu od raskola i razdeljenja.“
46. pravlo sv. Nikifora Ispovednika
U crkve koje su osnovali jeretici, napominjemo da se može ući samo po nuždi, i to kao u prostu kuću, i samo kada se položi krst na sredinu može se tu i pevati; ali u oltar se ne sme ulaziti, niti kaditi niti se moliti, niti paliti kandilo ili sveću. Jeretici su svi, koji uče protivno pravoslavnoj veri, bilo da su oni odavna ili od skora odlučeni od Crkve, bilo da slede staroj ili nekoj novoj jeresi.
(Zonara, Tumačenje 2. Vas. 6, At.sint.2,182)
Učenje (jeretičko) protivnoj pravoslavnoj veri ne mora se u ostalom ticati osnove pravoslavnog verovanja, pa da se dotični smatra jeretikom, nego je dosta da on greši i u samo nekom dogmatu i već je jeretik. Pod imenom jeretik podrazumevaju se i oni koji prizivaju i ispovedaju našu tajnu ali koji greše tek u nekim pitanjima učenja pravoslavnog i u tome drugačije misli od pravoslavnih.
(Zonara,Tumačenje 14. pravila,
IV Vaseljenskog sabora)
Živio Nikola i sve ti zdravcio i veselo bilo!!!Sve si lijepo objasnio.Dok je Grblja biti će i Srba!!AMIN!!!
Dajte ljudi ostavite tu avetinju od cirkusana na miru,znase ko je kriv i tu nema price,poslusajte Amfilohijevo svjedocenje nocas na TV Herceg Novi.
Kome pridavati vaznost ,covjek je prijed svega izmatufio ,medjutim za neki evro uvjek cese naci budala da to radi,nigdje se kod nas nije desilo da drzva gradi sekti crkvu nego na Cetinje,ko je dao pare „Vjernic“ koji crni vjernici,Milo Djukanovic hoce da ucjenjuje i vrsi pritisak na Crkvu da se on glasa ,maloumnik nije mu jasno sta je uradio ovim ,u stvari savjetnik Beba,lako je mogao ovo srediti da je htio,ali oslonio se na naci savjet ,taj koji ga je ovako savjetovao debelo ga je zajebo,sada je kasno,cijela Crna Gora zna da je ovo njegovo maslo jer je on na celo Vlade.Ostavite ludog Naumovica i njemu slicnih praznogölavih ministra,sve je zamiso u kabinetu necijem ali je na celo svega onaj koji je na celo 25 godina neprikosnoveno!
ovaj što je skupljao preslice, a da li ih je našao kad se dovukao sa sinom iz ZG,nikad nije napisao ko ga preko Prokletija dovede do mora a onda u CRO da ih hrani onaj sa osmjehom ajkule ,on je obavezan za sve i svašta JA sam vjernik SPC do moje zadnje ure i NIKAD NATO
NE U SEKTU,
NE U NATO.