UKCG: Pjesničke posvete mitropolitu Amfilohiju

Piše: Milica Kralj, potpredsednica UKCG, i urednica Tribine „Riječ“UKCG

Udruženje književnika Crne Gore u dogovoru sa predstavnicima Mitropolije crnogorsko-primorske , odlučilo je da pesnički pomen Mitropolitu Amfilohiju Radoviću, održi u vremenu kada epidemiološka situacija u zemlji bude poboljšana.

UKCG je u Mitropolitu Amfilohiju Radoviću imalo ne samo jednog od najuglednijih, najuvažavanijih i najistaknutijih članova i prijatelja, već i pokrovitelja i zaštitnika, bez čije je pomoći i izuzetnog razumevanja i sam opstanak ove najstarije kulturne esnafske organizacije u Crnoj Gori, koja bezmalo proslavlja osam decenija trajanja, bio doveden u pitanje.

Obeskućena književna organizacija, skinuta sa budžeta, sa više desetina pisaca koji su ostali bez posla,u političkom okviru preimenovanja srpskog jezika i pisma, bukvalno se našla na rubu egzistencije. Zahvaljujući Mitropolitu Amfilohiju koji je svesrdno podržao osnivanje književne Tribine „Riječ“ , omogućivši u crkvenim i manastirskim prostorijama održavanje književnih programa, nastavljen je rad ove književne organizacije, pod zakriljem blagoslova i ishodišnoj osi trajanja na ovom prostoru.

I kao što u narodnoj pesmi kazuju stihovi: „Crkva naša otvori se sama,/I služba se sama učinila,/Svijeće se popališe same,/Krstovi se sami prekloniše,/Jevanđelje samo se pročita…“ tako se i zalaganjem Mitropolita našeg Amfilohija , i održao i sačuvao neugasivi duhovni plamen Udruženja književnika Crne Gore.

Plamen vere u beskonačnu snagu prvotne reči, plamen iskon-slova i plamen sveljubavi.

U onom dugom neprekinutom pesničkom predačkom nizu od Simeona Nemanje, potom rodonačelnika srpske poezije Svetog Save, preko biografa, hagiografa, inoka, dijaka, letopisaca, jevanđelista, bogoljubnih otpisanija, Lazarevog zaveta „Za krst časni i slobodu zlatnu“, vrhovne nedostižne pesničkei filozofske mere Lovćenskog Tajnovidca, etičkog zaveta Marka Miljanova i Stefana Mitrova Ljubiše, i mnogobrojnih mučenika, otačastvenika i podvižnika sve do savremenih pesnika, naselila se i Služba Mitropolita Amfilohija, Služba u smeru samoodržanja, samoopstajanja i večnom trajanju ćiriličnog pisma i srpskog jezika i književnosti srpske.

Prikupivši rastureno, obnovivši razgrađeno, sabravši duševno, pomilovao nesavesno, Mitropolit Amfilohije, svim svojim bićem i nepojamnom predanošću i priležnošću, sagradio je onaj „hram nerukotvoreni“ , hram sazdan od neporecive božije promisli i zlatokrile neugasive tvoriteljne svetlosti.

Njegovo Visokopreosveštenstvo Mitropolit Amfilohije dobitnik je najviših nagrada Udruženja književnika Crne Gore: Velike Vidovdanske povelje, Makarijevog slova i nagrade“Marko Miljanov.“

Večna slava i bezmerna zahvalnost našem Mitropolitu Amfilohiju, Pesniku neizrecive tajne!

Pesniku i vladici, vladici i pesniku koji je celim svojim bićem slavio Boga, slavio Čoveka i slavio svoj mnogostradalni Rod, trojedinstvom vere, ljubavi i nade. I kome članstvo Udruženja književnika Crne Gore daruje PESMU VEČNE POSVETE I VEČNOG PAMĆENJA!

„I kao što neko venac plete zlatan, zatim biser priloži i mnogoceno kamenje, najsvetliju tvori dijademu, tako i ja pohvale njegove venac blaženoj toj glavi rečju izatkivam.“