Raičević: Sumnjiva transmisija vlasti u Nikšiću produkt je familijarnog njegovanja crnogorske Kamore

Sumnjiva transmisija vlasti u Nikšiću produkt je familijarnog njegovanja crnogorske Kamore, što se, prije svega, očituje u zakulisnim igrama i nelegalnom ubiranju sredstava pomoću kojih se na površini održava pogubna, antidržavna politika, izjavio je Vladan Raičević, iz Demokratskog fronta.

„Dokaz za to jeste činjenica da iza bahatih i nesrazmjernih povećanja tarifa po kilovatu električne energije stoji brat Mila Đukanovića (italijanska kompanija figurira kao paravan za stvarnu vlasničku strukturu), te uništenje Željezare koja se ovoj kriminalnoj koteriji učinila kao sjajan dil — čuvene pogodbe sa inostranim ponuđačima sklapaju se tako što sama Familija ućari basnoslovne svote novca parlamentarnim odobrenjem sklapanja po državu Crnu Goru nepovoljnog ugovora“, smatra Raičević.

Dodaje da se kadrovske mahinacije unutar kriminalne organizacije nastavljaju, gdje bi drugo do u Nikšiću: za postizborno „usisavanje“ preletački nastrojenih poslanika u lokalnom parlamentu dugo se pripremao teren, stoga se ne treba čuditi ako jednog dana budu preispitane (i procesuirane) „okolnosti“ pod kojima je Drago Đurović stupio na mjesto odbornika Pozitivne Crne Gore. „Danas, u 2017. godini, izborna volja građana prekraja se najavljivanjem hapšenja visokih opozicionih funkcionera, što samo po sebi jeste svojevrstan indikativ: Nikšić je (i ne samo zbog svoje kružne arhitektonske kompozicije) stožer svih režimskih i antirežimskih aktivnosti.“

„U Nikšiću se, dakako, osim sjedišta Elektroprivrede, nalazi i Prva banka — ako se prisjetimo da je karijerni put Đoka Krivokapića krenuo uzlaznom putanjom od mjesta direktora Prve banke, preko imenovanja za funkciju sekretara za privredu i finansije Opštine Nikšić, sve do članstva u bordu direktora Elektroprivrede, jasno je da sve ključne razvojne tačke bitišu u ovom gradu i, na našu veliku nesreću, nepažnjom su dospjele u ruke domaćih tajkuna.“

„Zanimljivo je ovom prilikom navesti i jedan vremenski ne suviše distanciran slučaj, u vezi sa potražnjom koncesije za vodu: nedugo nakon što je tadašnji predsjednik opštine pomenuo ovaj problem, opoziciona vlast u Nikšiću biva dekonstruisana. Slično je i sa graničnim prelazima koji se u nekorumpiranim sistemima koriste na svrsishodan način, dok dva prema Bosni i Hercegovini (oba na rubu teritorije Opštine Nikšić) ostaju bez strateške podrške — što je dio plana osiromašenja ove opštine. Nije li sve navedeno jasan pokazatelj da i promjene moraju krenuti iz srca Crne Gore?“, poručuje Raičević.