Priča o Crnoj Gori kao građanskoj državi nakon parlamentarnih izbora je najobičnija farsa

Piše: Jovo Pejović

Svakodnevno privođenje novih lopova i kriminalaca dobrano pomaže starim lopovima i kriminalcima da pođu u zaborav, ali i upozorava da su korupcija i kriminal rasprostranjeni kao korov u našoj državi.

Korupcija i kriminal, koji se u javnosti vezuju za Mila Đukanovića, Miomira Mugošu, Petra Ivanovića, Brana Gvozdenovića, Milutina Simovića i mnoge druge za čija su imena vezane brojne afere u proteklih 30 godina vladavine DPSa, mogli bi završiti time da izbjegnu zasluženu kaznu jer im afere koje su vezane za nove ličnosti pomažu da njihove zaboravimo.

Crna Gora se odavno ne bavi suštinom niti ozbiljnom analizom političke scene. U borbi partija i pojedinaca za prestiž, zaboravlja se na suštinu.

Priča o Crnoj Gori kao građanskoj državi nakon parlamentarnih izbora je najobičnija farsa.

Hegemonizacija biračkog tijela u nacionalne i vjerske grupacije je to naročito pokazala ovoga puta. Svi narodi su više nego ikada do sada bili uz partije koje imaju nacionalni predznak. I tu ne vidim ništa sporno.

Sporno je što Srbi ne smiju biti zajedno jer to, zaboga, ugrožava sve ostale, pa i državu. Time je razbijena u paramparčad teza da su srpske partije nacionalističke. Ja bih dodao da je potvrđeno od ranije poznato pravilo da je srpsko biračko tijelo razjedinjeno, što ga još više udaljava od rešavanja statusa onih prava koja su mu ugrožena.

Građani Crne Gore su, najblaže rečeno, zbunjeni ukupnom političkom situacijom koja vlada u državi, čime nijesu u stanju da realno sagledaju kuda treba da ide Crna Gora. A ona ne da ne ide, nego preko 30 godina stoji u mjestu razapeta između interesa velikih sila Zapada i političkih elita iznutra. U Crnoj Gori su sva pitanja otvorena.

Nema te teme od suštinskog značaja za dalje odnose unutar države na koju je stavljena tačka i koja nije podložna preispitivanju, upravo zato što su sve važne odluke za budućnost Crne Gore donešene golom silom ili što nijedan proces koji je započet nije doveden do kraja. Izbori u Crnoj Gori ne služe da bi se rešavali problemi već da bi se usložnjavali, a građani prebrojavali. Tako i aktivnosti oko izbora nove Vlade i međusobne optužbe koje stižu iz raznih tabora ne obećavaju ništa novo u odnosu na ono što smo već gledali. Tome se najviše raduju oni koji su odavno trebali biti iza rešetaka, a gubitnici će ponovo biti oni građani preko čijih se leđa prelamaju svi eksperimenti i neznanje političkih elita.