Kud ćete takvi u Evropu? Kako je to kad vas vode neznalice – eksperiment Crne Gore

U Crnoj Gori smo danas prepuni “evropskih” stranaka – i u nazivu i u programu. Iako nismo član Evropske unije, zastave EU i Crne Gore zagrljene stoje na svakom državnom događaju, kao simbol tobožnjeg evropskog puta. Ali isti ti veliki “europejci” i prozapadni političari, koji se kune u demokratiju i evropske vrijednosti, u isto vrijeme su i veliki komunisti. Vjerovatno, u očima Evropljana i Amerikanaca, to je najbolji dokaz našeg kolektivnog ludila – da istovremeno glumimo da idemo ka Briselu, a slavimo ideologiju koju savremeni i slobodni svijet odavno smatra jednim od najgorih oblika vladavine.

I sad, u takvoj Crnoj Gori, miče se spomenik čovjeku Pavlu Đurišiću –  koji je stradao u ustaškom logoru – dok se u isto vrijeme Hrvatima, koji sad već javno i bez zadrške iskazuju fašističke i ustaške stavove, poklanja Dom kulture u Tivtu, dijeli spomen-ploča u Morinju i pružaju diplomatski osmjesi.

Da stvar bude komplikovanija za naše „mudre glave“ koje su se smjestile u poslaničke klupe, na srpskom groblju u Libertyvilleu, Illinois, od 1993. godine stoji spomenik Pavlu Đurišiću – jasno dokumentovan u istoriografskim izvorima, vidljiv, dostupan i poznat javnosti. Zašto Amerikanci nisu tražili uklanjanje spomenika? Zato što za početak nije čak ni jedini, u SAD možete naći i spomenik naprimjer Draži Mihailoviću i Momčilu Đujiću. Ali i zato što je naprimjer američki predsjednik Hari Truman 29. marta 1948. godine posthumno odlikovao Dragoljuba Dražu Mihailovića najvišim američkim odlikovanjem za strance – Ordenom Legije zasluga (Legion of Merit). Ovo odlikovanje je dugo bilo čuvano u Nacionalnom arhivu SAD, a tek kasnije je predato Mihailovićevoj ćerki. Dakle, Amerikancima je jasno, iako našim glavarima nije, da četnici nisu nikakav fašistički pokret. Doduše, da bi se došlo do tog zaključka valjda treba imati nešto malo i pameti i otvoriti nekad bar stranicu Vikipedije, ako je knjiga već previše glomazna.

Jasno je i naprimjer Kanađanima, koji nisu dizali spomenike fašistima, ali  imaju spomenik podignut Draži.

Amerikanci nemaju, gle čuda, nikakve spomenike posvećene ustašama. Doduše, imaju Memorijalni muzej Holokausta Sjedinjenih Američkih Država koji sadrži fotografije i dokumente koji prikazuju ustaške članove u koncentracionom logoru Jasenovac, kao i njihovo ponašanje prema zatvorenicima.

Da apsurd bude veći, advokat Veselin Radulović predlaže da se, pošto je spomenik sklonjen u Crkvu, u pratnji policije izvrši prava racija i oduzme spomenik iz hrama. Ako to nije čisto ludilo, šta jeste?

Crna Gora je vjerovatno jedina država u Evropi gdje se ovakve stvari dešavaju. Ovdje protiv komunističkih vođa ne smijete da kažete ni riječ. Naprotiv, gotovo svaka škola nosi ime nekog komunističkog “heroja” ili bitke važne za komunističku revoluciju, a svako ko se drzne da to dovede u pitanje biva proglašen za “neprijatelja države”.

Kud ćete takvi u Evropu, gospodo političari? Sa neznanjem, ideološkim reliktima i dubokim kompleksima, vodite ovaj narod u najčudniju matriks stvarnost, u kojoj se komunizam slavi, a žrtve nacista se progone. I to nazivate “evropskim putem”?