Kosovka

Ovamo na Šaru! Pogledajte dolje!
K`o da hrpe kruna blistaju iz trave!
Ono krstaš slete na Kosovo Polje,

Sjajan krstaš or`o spusti se s Dunava i Save,
Tu na staro gnezdo spusti se i pade.
Sestre!Crni veo skinite sa glave –

Sve, k`o ptice kobne, rasprašjmo jade,
Nek nam se duša u svilu obuče –
Što Kosovo uze Kosova nam dade.

Skrhali smo grube verige i ključe –
Jutros na vratima mučenika svije`
Svojom zlatnom alkom bela zora tuče.

Pojmo!Otkad sunce rađa se i grije,
Sve otkada zvezde u visini brode,
Još Kosovo nigda lepše bilo nije:

Gle, tamo u plaštu, kraj Sitnice vode,
Gord na belcu gordom Zmaj Ognjeni stupa,
Zmaj Avale sive. Sa lučom slobode

On kalpake gazi tiranskijeh trupa.
Na molitvu! Zvoni. Odjeci se hore –
Sva se Gračanica u grimizu kupa.

Svrh nje, eno plamti oreola zore.
Ura! Satana je pao, grotlo tavno
Proždrlo ga…Miloš popeva iz gore…

A uz alaj – barjak kao jutro slavno,
Sa zubljom na belcu Zmaj se Ognjen žari.
Pogledajte!Za Njim niz Kosovo ravno,

Vaskrsnuli trepte oklopnici stari…

Aleksa Šantić
(1868-1924)

Iz antologije „Stojbino srpska“
Rubriku uređuje Milica Kralj